tǔ ěr qí
土耳其fàn fàn qí cí
泛泛其词kuā kuā qí tán
夸夸其谈jiá jiá qí nán
戛戛其难fàn fàn qí cí
泛泛其词kuā kuā qí tán
夸夸其谈jiá jiá qí nán
戛戛其难qià rú qí fèn
恰如其分ài fēi qí dào
爱非其道fàn fàn qí cí
泛泛其词dú shàn qí shēn
独善其身shì rú qí fèn
适如其分bù ān qí shì
不安其室shēn lín qí jìng
身临其境dòng chá qí jiān
洞察其奸zì shí qí lì
自食其力kuā kuā qí tán
夸夸其谈shén hū qí shén
神乎其神wú chū qí yòu
无出其右shì dé qí fǎn
适得其反bù shèng qí rèn
不胜其任liǎng quán qí měi
两全其美lè zài qí zhōng
乐在其中ruò wú qí shì
若无其事bù yàn qí fán
不厌其烦bù dé qí suǒ
不得其所bù dé qí sǐ
不得其死dú xíng qí shì
独行其是shǎn shuò qí cí
闪烁其词zì shí qí guǒ
自食其果gè xíng qí dào
各行其道bù sī qí lì
不私其利zhèng zhòng qí cí
郑重其辞zì dé qí lè
自得其乐wù shāng qí lèi
物伤其类zì shí qí yán
自食其言gè xíng qí shì
各行其是zhé rén qí wěi
哲人其萎zuò xiǎng qí chéng
坐享其成miǎn wéi qí nán
勉为其难shǎn shuò qí cí
闪烁其辞shàng xià qí shǒu
上下其手niè zú qí jiān
蹑足其间bù fá qí rén
不乏其人zuò xiǎng qí gōng
坐享其功zì qǔ qí huò
自取其祸wù jìn qí yòng
物尽其用sān jiān qí kǒu
三缄其口yán guò qí shí
言过其实nǐ fēi qí lún
拟非其伦nǐ fēi qí lún
儗非其伦fá dāng qí zuì
罚当其罪huái bì qí zuì
怀璧其罪chēng hū qí hòu
瞠乎其后míng fù qí shí
名副其实míng fú qí shí
名符其实xū yǒu qí biǎo
虚有其表wēi hū qí wēi
微乎其微gè cóng qí zhì
各从其志gè cóng qí lèi
各从其类bù gǎi qí lè
不改其乐gè wèi qí zhǔ
各为其主bù yàn qí xiáng
不厌其详nán hū qí nán
难乎其难bīng zài qí jǐng
兵在其颈shèn zhòng qí shì
慎重其事zhèng zhòng qí shì
郑重其事bù shèng qí fán
不胜其烦bù shèng qí kǔ
不胜其苦bù jì qí shù
不计其数zài bù qí rán
再不其然rén jìn qí cái
人尽其才miǎo hū qí xiǎo
眇乎其小huì féng qí shì
会逢其适yòng fēi qí rén
用非其人dà zhāng qí cí
大张其词èr sān qí cāo
二三其操zhāng dà qí cí
张大其辞cè shēn qí jiān
厕身其间cè zú qí jiān
厕足其间wén guò qí shí
文过其实dòng zhú qí jiān
洞烛其奸dòng xī qí jiān
洞悉其奸dòng jiàn qí jiān
洞见其奸dé shòu qí jiān
得售其奸yǐ shòu qí jiān
以售其奸sān shé qí gōng
三折其肱dú shàn qí měi
独擅其美wǔ shì qí chāng
五世其昌yǒng shì qí fāng
永世其芳shì jì qí měi
世济其美hán hú qí cí
含糊其辞yī fǎn qí dào
一反其道guò shèn qí cí
过甚其辞yǐn yuē qí cí
隐约其辞gè dé qí suǒ
各得其所yù chéng qí měi
玉成其美chēng hū qí hòu
瞠呼其后wàng hū qí xíng
忘乎其形shén hū qí jì
神乎其技rú wú qí shì
如无其事jiá jiá qí nán
戛戛其难shì dāng qí chōng
适当其冲shǒu dāng qí chōng
首当其冲kuā dà qí cí
夸大其词qū jìn qí tài
曲尽其态sǐ dé qí suǒ
死得其所rì yuè qí chú
日月其除qǔ jìn qí miào
曲尽其妙tū rú qí lái
突如其来guǒ bù qí rán
果不其然zhù zhóu qí kōng
杼柚其空tiān jiǎ qí nián
天假其年yǐn yuē qí cí
隐约其词zhāng dà qí cí
张大其词zhāng dà qí shì
张大其事zhāng huáng qí shì
张皇其事gù shèn qí cí
故甚其词guò shèn qí cí
过甚其词zhī wú qí cí
支吾其词fǎn zhì qí shēn
反治其身hán hu qí cí
含糊其词míng guò qí shí
名过其实tiān jiǎ qí biàn
天假其便tiān duó qí pò
天夺其魄tiān yòu qí zhōng
天诱其衷tán guò qí shí
谈过其实mò míng qí miào
莫名其妙guǒ rú qí yán
果如其言lǐ guò qí cí
理过其辞kuā dà qí cí
夸大其辞shùn cóng qí měi
顺从其美gè xíng qí zhì
各行其志gè sī qí shì
各司其事gè jìn qí zé
各尽其责gè dé qí yí
各得其宜yǎn hū qí rán
俨乎其然shēn dāng qí jìng
身当其境zì yuán qí shuō
自圆其说dú xíng qí dào
独行其道èr sān qí yì
二三其意èr sān qí jié
二三其节èr sān qí dé
二三其德shì dāng qí shí
适当其时yán tí qí ěr
言提其耳lián dǐ qí xì
连抵其隙suì yù qí mò
岁聿其莫yǔn zhí qí zhōng
允执其中tài shān qí tuí
泰山其颓bù yàn qí fán
不厌其繁shì jū qí fǎn
适居其反qióng jí qí miào
穷极其妙shēn rù qí jìng
身入其境bù zhī qí xiáng
不知其详qī yǐ qí fāng
欺以其方gōng féng qí shèng
躬逢其盛dì jìn qí lì
地尽其利shì féng qí shí
适逢其时shì féng qí huì
适逢其会gōng féng qí shèng
恭逢其盛mí féng qí què
弥缝其阙tú yǒu qí míng
徒有其名zì qǔ qí jiù
自取其咎gāo xià qí shǒu
高下其手zì xíng qí shì
自行其是gè rú qí yì
各如其意jiāng shùn qí měi
将顺其美yù guò qí shí
誉过其实tǔ ěr qí rén
土耳其人sī guī qí cí
思归其雌guǐ kàn qí shì
鬼瞰其室mò míng qí miào
莫明其妙rén bǎi qí shēn
人百其身shēn lì qí jìng
身历其境xīn zhī qí yì
心知其意mǎ niú qí fēng
马牛其风yǐ shòu qí jì
以售其伎qīn lín qí jìng
亲临其境shě wǒ qí shuí
舍我其谁qū jìn qí qiǎo
曲尽其巧bù kān qí yōu
不堪其忧shǔ dé qí lóng
蜀得其龙yǒu zuò qí máng
有作其芒wén sì qí rén
文似其人wén rú qí rén
文如其人yù chéng qí shì
玉成其事qín shī qí lù
秦失其鹿fèi fēi qí zhǔ
吠非其主弥缝：补救；阙：过错。补救行事的过失。
《左传·僖公二十六年》：“弥缝其阙而匡救其灾，昭旧职也。”
弥缝其阙作谓语、定语；用于书面语。
查看更多
弥读音：mí,mǐ[ mí ]
1. 满，遍：弥满。弥月（ａ．整一个月；ｂ．婴儿满月）。弥望（满眼）。弥天（满天，形容极大的）。
2. 补，合：弥补。弥缝。弥封。
3. 更加：弥坚。欲盖弥彰。
4. 水满的样子：弥漫。
5. 久，远：弥留（病久留不去，后称病重将死）。弥亘（连绵不断）。
6. 姓。
缝读音：féng,fèng[ féng ]1. 用针线连缀：缝纫。缝缀。缝制。缝补。缝连。裁缝。
其读音：qí[ qí ]
1. 第三人物代词，相当于“他（她）”、“他们（她们）”、“它（它们）”；“他（她）的”、“他们（她们）的”、“它（们）的”：各得其所。莫名其妙。三缄其口。独行其是。自食其果。
2. 指示代词，相当于“那”、“那个”、“那些”：其他。其余。其次。文如其人。名副其实。言过其实。
3. 那里面的：其中。只知其一，不知其二。
4. 连词，相当于“如果”、“假使”：“其如是，熟能御之？”
5. 助词，表示揣测、反诘、命令、劝勉：“其如土石何？”
6. 词尾，在副词后：极其快乐。大概其。
阙读音：quē,què[ què ]1. 皇宫门前两边供瞭望的楼：宫阙。
2. 皇帝居处，借指朝廷：阙下。“待从头收拾旧山河，朝天阙”。
3. 京城，宫殿：“城阙辅三秦”。
4. 陵墓前两边的石牌坊：墓阙。