dú zhàn
独占dú bái
独白dú dào
独到dú bà
独霸dú lǎn
独揽dú zì
独自dú jiā
独家dú lì
独立dú bù
独步dú gū
独孤dú tè
独特dú chuàng
独创dú cái
独裁dú duàn
独断dú chàng
独唱dú zòu
独奏dú yǒu
独有dú wǔ
独舞dú fū
独夫dú shēn
独身dú tūn
独吞dú zhuó
独酌dú jū
独居dú zī
独资dú cái zhě
独裁者dú shēng zǐ
独生子dú yǎn lóng
独眼龙dú mù qiáo
独木桥dú lún chē
独轮车dú háng jǔ jǔ
独行踽踽dú duàn dú xíng
独断独行dú qīng dú xǐng
独清独醒dú wǎng dú lái
独往独来dú lái dú wǎng
独来独往dú shì dú fēi
独是独非dú xíng dú duàn
独行独断dú mén dú hù
独门独户dú xián āi gē
独弦哀歌dú jù huì yǎn
独具慧眼dú chū jǐ jiàn
独出己见dú shàn qí shēn
独善其身dú shù yī zhì
独树一帜dú bù dāng shí
独步当时dú bù dāng shì
独步当世dú zhàn áo tóu
独占鳌头dú yī wú èr
独一无二dú bù yī shí
独步一时dú duàn zhuān háng
独断专行dú shù yī zhì
独竖一帜dú shàn yī shēn
独善一身dú jù yī gé
独具一格dú chū yī shí
独出一时dú mù nán zhī
独木难支dú bà yī fāng
独霸一方dú xíng qí shì
独行其是dú pì xī jìng
独辟蹊径dú jù zhī yǎn
独具只眼dú dào zhī chù
独到之处dú chū xīn cái
独出心裁dú chū jī zhù
独出机杼dú jù jiàng xīn
独具匠心dú chū xīn cái
独出新裁dú lì zì zhǔ
独立自主dú bù tiān xià
独步天下dú shàn wú shēn
独善吾身dú cái zhuān duàn
独裁专断dú lǎn dà quán
独揽大权dú háng jǔ jǔ
独行踽踽dú jiǎn chōu sī
独茧抽丝dú shàn qí měi
独擅其美dú shàn shèng chǎng
独擅胜场dú zuò chóu chéng
独坐愁城dú chī zì kē
独吃自疴dú lì nán zhī
独立难支dú hè jī qún
独鹤鸡群dú mù bù lín
独木不林dú yùn jiàng xīn
独运匠心dú dǎn yīng xióng
独胆英雄dú dé zhī jiàn
独得之见dú yǒu qiān qiū
独有千秋dú xíng qí dào
独行其道dú lì wáng guó
独立王国dú dāng yī miàn
独当一面dú fū mín zéi
独夫民贼dú yǒu qiān gǔ
独有千古dú shēng zǐ nǚ
独生子女dú bì jiāng jūn
独臂将军dú gēn gū zhǒng
独根孤种dú yì yú rén
独异于人dú lì bù qún
独立不群dú xué guǎ wén
独学寡闻dú zī qǐ yè
独资企业dú shǒu kōng fáng
独守空房tǔ ěr qí
土耳其fàn fàn qí cí
泛泛其词kuā kuā qí tán
夸夸其谈jiá jiá qí nán
戛戛其难fàn fàn qí cí
泛泛其词kuā kuā qí tán
夸夸其谈jiá jiá qí nán
戛戛其难qià rú qí fèn
恰如其分ài fēi qí dào
爱非其道fàn fàn qí cí
泛泛其词dú shàn qí shēn
独善其身shì rú qí fèn
适如其分bù ān qí shì
不安其室shēn lín qí jìng
身临其境dòng chá qí jiān
洞察其奸zì shí qí lì
自食其力kuā kuā qí tán
夸夸其谈shén hū qí shén
神乎其神wú chū qí yòu
无出其右shì dé qí fǎn
适得其反bù shèng qí rèn
不胜其任liǎng quán qí měi
两全其美lè zài qí zhōng
乐在其中ruò wú qí shì
若无其事bù yàn qí fán
不厌其烦bù dé qí suǒ
不得其所bù dé qí sǐ
不得其死dú xíng qí shì
独行其是shǎn shuò qí cí
闪烁其词zì shí qí guǒ
自食其果gè xíng qí dào
各行其道bù sī qí lì
不私其利zhèng zhòng qí cí
郑重其辞zì dé qí lè
自得其乐wù shāng qí lèi
物伤其类zì shí qí yán
自食其言gè xíng qí shì
各行其是zhé rén qí wěi
哲人其萎zuò xiǎng qí chéng
坐享其成miǎn wéi qí nán
勉为其难shǎn shuò qí cí
闪烁其辞shàng xià qí shǒu
上下其手niè zú qí jiān
蹑足其间bù fá qí rén
不乏其人zuò xiǎng qí gōng
坐享其功zì qǔ qí huò
自取其祸wù jìn qí yòng
物尽其用sān jiān qí kǒu
三缄其口yán guò qí shí
言过其实nǐ fēi qí lún
拟非其伦nǐ fēi qí lún
儗非其伦fá dāng qí zuì
罚当其罪huái bì qí zuì
怀璧其罪chēng hū qí hòu
瞠乎其后míng fù qí shí
名副其实míng fú qí shí
名符其实xū yǒu qí biǎo
虚有其表wēi hū qí wēi
微乎其微gè cóng qí zhì
各从其志gè cóng qí lèi
各从其类bù gǎi qí lè
不改其乐gè wèi qí zhǔ
各为其主bù yàn qí xiáng
不厌其详nán hū qí nán
难乎其难bīng zài qí jǐng
兵在其颈shèn zhòng qí shì
慎重其事zhèng zhòng qí shì
郑重其事bù shèng qí fán
不胜其烦bù shèng qí kǔ
不胜其苦bù jì qí shù
不计其数zài bù qí rán
再不其然rén jìn qí cái
人尽其才miǎo hū qí xiǎo
眇乎其小huì féng qí shì
会逢其适yòng fēi qí rén
用非其人dà zhāng qí cí
大张其词èr sān qí cāo
二三其操zhāng dà qí cí
张大其辞cè shēn qí jiān
厕身其间cè zú qí jiān
厕足其间wén guò qí shí
文过其实dòng zhú qí jiān
洞烛其奸dòng xī qí jiān
洞悉其奸dòng jiàn qí jiān
洞见其奸dé shòu qí jiān
得售其奸yǐ shòu qí jiān
以售其奸sān shé qí gōng
三折其肱dú shàn qí měi
独擅其美wǔ shì qí chāng
五世其昌yǒng shì qí fāng
永世其芳shì jì qí měi
世济其美hán hú qí cí
含糊其辞yī fǎn qí dào
一反其道guò shèn qí cí
过甚其辞yǐn yuē qí cí
隐约其辞gè dé qí suǒ
各得其所yù chéng qí měi
玉成其美chēng hū qí hòu
瞠呼其后wàng hū qí xíng
忘乎其形shén hū qí jì
神乎其技rú wú qí shì
如无其事jiá jiá qí nán
戛戛其难shì dāng qí chōng
适当其冲shǒu dāng qí chōng
首当其冲kuā dà qí cí
夸大其词qū jìn qí tài
曲尽其态sǐ dé qí suǒ
死得其所rì yuè qí chú
日月其除qǔ jìn qí miào
曲尽其妙tū rú qí lái
突如其来guǒ bù qí rán
果不其然zhù zhóu qí kōng
杼柚其空tiān jiǎ qí nián
天假其年yǐn yuē qí cí
隐约其词zhāng dà qí cí
张大其词zhāng dà qí shì
张大其事zhāng huáng qí shì
张皇其事gù shèn qí cí
故甚其词guò shèn qí cí
过甚其词zhī wú qí cí
支吾其词fǎn zhì qí shēn
反治其身hán hu qí cí
含糊其词míng guò qí shí
名过其实tiān jiǎ qí biàn
天假其便tiān duó qí pò
天夺其魄tiān yòu qí zhōng
天诱其衷tán guò qí shí
谈过其实mò míng qí miào
莫名其妙guǒ rú qí yán
果如其言lǐ guò qí cí
理过其辞kuā dà qí cí
夸大其辞shùn cóng qí měi
顺从其美gè xíng qí zhì
各行其志gè sī qí shì
各司其事gè jìn qí zé
各尽其责gè dé qí yí
各得其宜yǎn hū qí rán
俨乎其然shēn dāng qí jìng
身当其境zì yuán qí shuō
自圆其说dú xíng qí dào
独行其道èr sān qí yì
二三其意èr sān qí jié
二三其节èr sān qí dé
二三其德shì dāng qí shí
适当其时yán tí qí ěr
言提其耳lián dǐ qí xì
连抵其隙suì yù qí mò
岁聿其莫yǔn zhí qí zhōng
允执其中tài shān qí tuí
泰山其颓bù yàn qí fán
不厌其繁shì jū qí fǎn
适居其反qióng jí qí miào
穷极其妙shēn rù qí jìng
身入其境bù zhī qí xiáng
不知其详qī yǐ qí fāng
欺以其方gōng féng qí shèng
躬逢其盛dì jìn qí lì
地尽其利shì féng qí shí
适逢其时shì féng qí huì
适逢其会gōng féng qí shèng
恭逢其盛mí féng qí què
弥缝其阙tú yǒu qí míng
徒有其名zì qǔ qí jiù
自取其咎gāo xià qí shǒu
高下其手zì xíng qí shì
自行其是gè rú qí yì
各如其意jiāng shùn qí měi
将顺其美yù guò qí shí
誉过其实tǔ ěr qí rén
土耳其人sī guī qí cí
思归其雌guǐ kàn qí shì
鬼瞰其室mò míng qí miào
莫明其妙rén bǎi qí shēn
人百其身shēn lì qí jìng
身历其境xīn zhī qí yì
心知其意mǎ niú qí fēng
马牛其风yǐ shòu qí jì
以售其伎qīn lín qí jìng
亲临其境shě wǒ qí shuí
舍我其谁qū jìn qí qiǎo
曲尽其巧bù kān qí yōu
不堪其忧shǔ dé qí lóng
蜀得其龙yǒu zuò qí máng
有作其芒wén sì qí rén
文似其人wén rú qí rén
文如其人yù chéng qí shì
玉成其事qín shī qí lù
秦失其鹿fèi fēi qí zhǔ
吠非其主yì shù měi
艺术美yǔ yán měi
语言美xīn líng měi
心灵美zhēn shàn měi
真善美zì rán měi
自然美huáng liáng měi mèng
黄粱美梦xiū shēng měi yù
休声美誉gān yán měi yǔ
甘言美语chuán wéi měi tán
传为美谈liáng zhì měi shǒu
良质美手xiāng cǎo měi rén
香草美人liáng xiāo měi jǐng
良宵美景liáng shí měi jǐng
良时美景liáng jīn měi yù
良金美玉liáng chén měi jǐng
良辰美景rú huā měi juàn
如花美眷cháng jiāo měi rén
长娇美人chǐ yī měi shí
侈衣美食xiān yī měi shí
鲜衣美食chún jiǔ měi rén
醇酒美人jīng jīn měi yù
精金美玉zhēn xiū měi zhuàn
珍馐美馔gōng yì měi shù
工艺美术yáng gāo měi jiǔ
羊羔美酒huáng liáng měi mèng
黄梁美梦tián yán měi yǔ
甜言美语gōng yī měi èr
功一美二lā dīng měi zhōu
拉丁美洲ōu fēng měi yǔ
欧风美雨独：独自；擅：据有。单独占据美名或美好的事物
《晋书·刘元海载记》：“大丈夫若遭二祖，终不令二公独擅美于前矣。”
明·冯梦龙《警世通言》第21卷：“宋代虽有盘乐之主，绝无渔色之君，所以高、曹、向、孟，闺德独擅其美。”
独擅其美作谓语、定语；用于书面语。
查看更多
独读音：dú
独dú(1)本义：（形）单独、独自。(2)（副）唯独；表示唯一：～有一人。(3)（形）自私；容不得人：这人真～。
擅读音：shàn擅shàn(1)（动）擅自：～离职守。(2)（动）长于；善于：不～辞令。
其读音：qí[ qí ]
1. 第三人物代词，相当于“他（她）”、“他们（她们）”、“它（它们）”；“他（她）的”、“他们（她们）的”、“它（们）的”：各得其所。莫名其妙。三缄其口。独行其是。自食其果。
2. 指示代词，相当于“那”、“那个”、“那些”：其他。其余。其次。文如其人。名副其实。言过其实。
3. 那里面的：其中。只知其一，不知其二。
4. 连词，相当于“如果”、“假使”：“其如是，熟能御之？”
5. 助词，表示揣测、反诘、命令、劝勉：“其如土石何？”
6. 词尾，在副词后：极其快乐。大概其。
美读音：měi美měi(1)基本义：（名）美丽；好看：（名）美丽；好看(2)（动）使美丽：～容。(3)（形）令人满意；好：价廉物～｜日子过得挺～。(4)（动）〈方〉得意：夸了他几句；他就～得不得了。美měi(1)（名）指美洲：南～。(2)（名）指美国：～元。〖美不胜收〗měi bù shènɡ shōu（成）清·钱泳《履园丛话·艺能·治疱》：“惟鱼之一物；美不胜收。”指好东西太多；一时品尝不完；欣赏不尽。主谓式：～元。〖美不胜收〗měi bù shènɡ shōu（成）清·钱泳《履园丛话·艺能·治疱》