ěr guāng
耳光ěr míng
耳鸣ěr duo
耳朵ěr mù
耳目ěr bèi
耳背ěr sai
耳塞ěr chuí
耳垂ěr kuò
耳廓ěr huán
耳环ěr wén
耳闻ěr yǔ
耳语ěr shǐ
耳屎ěr shú
耳熟ěr xué
耳穴ěr gòu
耳垢ěr jī
耳机ěr kǒng
耳孔ěr páng fēng
耳旁风ěr biān fēng
耳边风ěr mù xīn fù
耳目心腹ěr duo dǐ zi
耳朵底子ěr tīng bā fāng
耳听八方ěr duǒ yǎn ér
耳朵眼儿ěr lóng yǎn xiā
耳聋眼瞎ěr biān zhī fēng
耳边之风ěr hòu shēng fēng
耳后生风ěr shí zhī yán
耳食之言ěr mù bì sāi
耳目闭塞ěr cōng mù míng
耳聪目明ěr rú mù rǎn
耳濡目染ěr wén mù dǔ
耳闻目睹ěr mù zhāo zhāng
耳目昭彰ěr shì mù tīng
耳视目听ěr wén mù lǎn
耳闻目览ěr lóng yǎn huā
耳聋眼花ěr lóng yǎn hēi
耳聋眼黑ěr wén yǎn jiàn
耳闻眼见ěr bìn sī mó
耳鬓撕磨ěr bìn xiāng mó
耳鬓相磨ěr bìn sī mó
耳鬓斯磨ěr bìn sī mó
耳鬓厮磨ěr bù rěn wén
耳不忍闻ěr gēn qīng jìng
耳根清净ěr hòu fēng shēng
耳后风生ěr shú néng xiáng
耳熟能详ěr shùn zhī nián
耳顺之年ěr tí miàn mìng
耳提面命ěr hóng miàn chì
耳红面赤ěr bù lí sāi
耳不离腮ěr rú mù jī
耳濡目击ěr wén mù jī
耳闻目击ěr bù páng tīng
耳不旁听ěr wén mù rǎn
耳闻目染ěr wén zé sòng
耳闻则诵ěr wén mù jiàn
耳闻目见ěr wén yǎn dǔ
耳闻眼睹ěr mù yī xīn
耳目一新ěr xí mù rǎn
耳习目染ěr rǎn mù rú
耳染目濡ěr xūn mù rǎn
耳熏目染ěr rú mù jí
耳濡目及ěr ruǎn xīn huó
耳软心活ěr shí zhī lùn
耳食之论ěr shì mù shí
耳视目食ěr shí zhī tán
耳食之谈ěr mù gǔ gōng
耳目股肱ěr míng mù xuàn
耳鸣目眩ěr mù zhòng duō
耳目众多ěr tīng xīn shòu
耳听心受ěr mù zhī yù
耳目之欲ěr mù hóu shé
耳目喉舌bēi míng
悲鸣sī míng
嘶鸣ěr míng
耳鸣zhēng míng
争鸣léi míng
雷鸣gòng míng
共鸣hōng míng
轰鸣cháng míng
长鸣zòu míng qǔ
奏鸣曲zì míng zhōng
自鸣钟dà míng dà fàng
大鸣大放áo míng biē yīng
鳌鸣鳖应tuó míng biē yīng
鼍鸣鳖应yuán míng biē yìng
鼋鸣鳖应dōng míng xī yīng
东鸣西应shān míng gǔ yīng
山鸣谷应zì míng dé yì
自鸣得意yī míng jīng rén
一鸣惊人fèng míng lín chū
凤鸣麟出hè míng zhī shì
鹤鸣之士zhōng míng lòu jìn
钟鸣漏尽jī míng qǐ wǔ
鸡鸣起舞hú míng gōu zhōng
狐鸣篝中hú míng gōu huǒ
狐鸣篝火hú míng yú shū
狐鸣鱼书fèng míng hè lì
凤鸣鹤唳zhōng míng dǐng shí
钟鸣鼎食wā míng chán zào
蛙鸣蝉噪wā míng chī jiào
蛙鸣鸱叫hú míng xiāo zào
狐鸣枭噪wā míng gǒu fèi
蛙鸣狗吠lǘ míng gǒu fèi
驴鸣狗吠jī míng ér qǐ
鸡鸣而起cháo míng diàn chè
潮鸣电掣cháo míng diàn zhì
潮鸣电挚jī míng gǒu dào
鸡鸣狗盗zhōng míng dǐng liè
钟鸣鼎列zhōng míng dǐng zhòng
钟鸣鼎重wā míng yǐn jiào
蛙鸣蚓叫chóng míng zhōng yuè
虫鸣螽跃hè míng jiǔ gāo
鹤鸣九皋jī míng gǒu fèi
鸡鸣狗吠fèng míng cháo yáng
凤鸣朝阳jī míng jiè dàn
鸡鸣戒旦jī míng hòu dàn
鸡鸣候旦jī míng quǎn fèi
鸡鸣犬吠hú míng gǒu dào
狐鸣狗盗lǘ míng quǎn fèi
驴鸣犬吠nán míng gū zhǎng
难鸣孤掌jī míng yè gēng
鸡鸣馌耕ěr míng mù xuàn
耳鸣目眩léi míng wǎ fǔ
雷鸣瓦釜yīng míng qiú yǒu
嘤鸣求友lóng míng shī hǒu
龙鸣狮吼cháng míng dōu wèi
长鸣都尉luán míng fèng zòu
鸾鸣凤奏眩晕,中重
耳鸣ěrmíng
(1) 由于疾患而觉得耳朵里有外界并没有的嗡嗡声
(.好工具)英tinnitus⒈ 谓耳中作嗡鸣之声。多由中耳、内耳或神经系统的疾病所引起。
引《史记·扁鹊仓公列传》：“子以吾言为不诚，试入诊太子，当闻其耳鸣而鼻张。”
《隋书·李士谦传》：“或谓士谦曰：‘子多阴德。’ 士谦曰：‘所谓阴德者何？犹耳鸣，己独闻之，人无知者。’”
唐元稹《痁卧闻幕中诸公徵乐会饮因有戏呈三十韵》：“耳鸣疑暮角，眼暗助昏霾。”
清百一居士《壶天录》卷下：“广州番禺县冯明府，於某夜梦醒，遥闻署后街喧声鼎沸……询吏役则若不知也，咸疑其梦后耳鸣。”
⒉ 古时以耳鸣为占。 《汉书·艺文志》杂占家有《嚏耳鸣杂占》十六卷，证以汉简，知此术在汉代颇为流行。参阅饶宗颐《选堂集林·居延简术数耳鸣目瞤解》。
引《太平御览》卷四五九引汉蔡邕《广连珠》：“臣闻目瞤耳鸣，近乎小戒也；狐鸣犬嗥，家人小妖也。犹忌慎动作，封镇书符，以防其祸。”
病名。外界无声音来源，患者自己感觉耳中有蝉鸣或其他声响，称为「耳鸣」。多由贫血、疲劳或神经系统的疾病所引起。