xìng wèi
兴味wán wèi
玩味pǐn wèi
品味qù wèi
趣味rù wèi
入味zī wèi
滋味yì wèi
异味fēng wèi
风味yǒu wèi
有味fá wèi
乏味lǔ wèi
卤味hǎi wèi
海味měi wèi
美味kǔ wèi
苦味wú wèi
无味tiáo wèi
调味kǒu wèi
口味xiāng wèi
香味wǔ wèi
五味là wèi
腊味huí wèi
回味tǐ wèi
体味yī wèi
一味tián wèi
甜味là wèi
辣味nì wei
腻味yì wèi
意味qì wèi
气味tiáo wèi pǐn
调味品wǔ wèi zǐ
五味子yì wèi zhe
意味着shí wèi fāng zhàng
食味方丈xìng wèi suǒ rán
兴味索然chòu wèi xiāng tóu
臭味相投qì wèi xiāng tóu
气味相投yì wèi shēn cháng
意味深长wǔ wèi jù quán
五味俱全měi wèi jiā yáo
美味佳肴qí wèi wú qióng
其味无穷huí wèi wú qióng
回味无穷hòu wèi xī dú
厚味腊毒yú wèi wú qióng
余味无穷zhēn wèi jiā yáo
珍味佳肴辣味làwèi
(1) 适口开胃，酸、辛或辣得适口
例在一种辣味的卤里腌制的火腿英piquant⒈ 辛辣的味道。
引茅盾《子夜》二：“汽车的喇叭叫……烟卷的辣味，人身上的汗臭：都结成一片。”
例如：这个菜带点辣味，很好吃。
⒉ 比喻语言、文章尖锐泼辣的风格。
引朱自清《论朗诵诗》：“这不是文绉绉的拖泥带水的语言，而是沉着痛快的、充满了辣味和火气的语言。”
剌激的辛味。
如：「他很喜欢吃带有辣味的食物，尤其是麻辣火锅。」