nài hán
耐寒shāng hán
伤寒yù hán
御寒dǎn hán
胆寒yán hán
严寒fáng hán
防寒qīng hán
清寒kǔ hán
苦寒dà hán
大寒fēng hán
风寒pín hán
贫寒xiǎo hán
小寒shòu hán
受寒gāo hán
高寒wèn hán wèn nuǎn
问寒问暖wèn hán wèn rè
问寒问热chūn hán liào qiào
春寒料峭suì hán sōng bǎi
岁寒松柏jī hán jiāo pò
饥寒交迫xīn hán dǎn luò
心寒胆落yī hán rú cǐ
一寒如此jī hán jiāo còu
饥寒交凑xīn hán dǎn zhàn
心寒胆战qí hán kù shǔ
祁寒酷暑fēng hán shǔ shī
风寒暑湿qí hán rù shǔ
祁寒溽暑qí hán shǔ yǔ
祁寒暑雨tiān hán dì dòng
天寒地冻bīng hán yú shuǐ
冰寒于水dà hán suǒ qiú
大寒索裘xū hán wèn nuǎn
嘘寒问暖jī hán jiāo qiē
饥寒交切guǎng hán xiān zǐ
广寒仙子háo hán tí jī
号寒啼饥máng hán sè zhèng
芒寒色正shí hán yī bào
十寒一暴bó hán zhòng rén
薄寒中人lín hán jiàn sù
林寒涧肃jì hán zhèn pín
济寒赈贫bú hán ér lì
不寒而栗xīn hán dǎn suì
心寒胆碎dǎn hán fā shù
胆寒发竖gǔ hán máo shù
骨寒毛竖jiāo hán dǎo shòu
郊寒岛瘦jī hán jiāo zhì
饥寒交至qīn hán zhěn lěng
衾寒枕冷lín hán dòng sù
林寒洞肃shān hán shuǐ lěng
山寒水冷suì hán sān yǒu
岁寒三友tōu hán sòng nuǎn
偷寒送暖耐暑,耐热,
耐寒nàihán
(1) 能适应寒冷的环境
英hardy;cold resistant⒈ 经得起寒冷。
引《西京杂记》卷一：“瀚海梨，出瀚海北，耐寒不枯。”
唐杜甫《人日》诗之二：“樽前柏叶休随酒，胜里金花巧耐寒。”
宋苏轼《盐官部役戏呈同事兼寄述古》诗：“耐寒努力归不远，两脚冻硬公须软。”
鲁迅《野草·腊叶》：“看看窗外，很能耐寒的树木也早经秃尽了。”
能耐低温。