xián xiá
闲暇xián liáo
闲聊xián shì
闲适xián qián
闲钱xián zhì
闲置xián jū
闲居xián chě
闲扯xián huà
闲话xián tán
闲谈xián guàng
闲逛xián dàng
闲荡xián rén
闲人xián shì
闲事xián sǎn
闲散xián qíng
闲情xián xīn
闲心xián gōng fu
闲工夫xián yán xián yǔ
闲言闲语xián fēi xián shì
闲非闲是xián shì xián fēi
闲是闲非xián zá rén děng
闲杂人等xián qíng yì zhì
闲情逸致xián qíng yì qù
闲情逸趣xián qíng bié zhì
闲情别致xián huā yě cǎo
闲花野草xián huā yě cǎo
闲花埜草xián cáo lěng jú
闲曹冷局xián yán lěng yǔ
闲言冷语xián chá làng jiǔ
闲茶浪酒xián chóu wàn zhǒng
闲愁万种xián jiàn céng chū
闲见层出xián yún gū hè
闲云孤鹤xián xié cún chéng
闲邪存诚xián yán suì yǔ
闲言碎语xián yán zhuì yǔ
闲言赘语xián yán pō yǔ
闲言泼语xián yán cháng yǔ
闲言长语xián yán dàn yǔ
闲言淡语xián yún yě hè
闲云野鹤xián qíng yì zhì
闲情逸志xián shén yě guǐ
闲神野鬼xián ōu yě lù
闲鸥野鹭jīn qián
金钱gōng qián
工钱shì qián
市钱běn qián
本钱lì qián
利钱dà qián
大钱tóng qián
铜钱dǔ qián
赌钱xián qián
闲钱zhǎo qián
找钱péi qián
赔钱xiǎo qián
小钱yī qián
一钱zhèng qián
挣钱jià qián
价钱còu qián
凑钱zhuàn qián
赚钱huàn qián
换钱chē qián
车钱zhǐ qián
纸钱líng qián
零钱xiàn qián
现钱shǎng qián
赏钱zhí qián
值钱jīn qián bào
金钱豹yáo qián shù
摇钱树yǒu qián yǒu shì
有钱有势ài qián rú mìng
爱钱如命yī qián rú mìng
一钱如命fēi qián bù xíng
非钱不行yī qián bù zhí
一钱不值duō qián shàn gǔ
多钱善贾jiàn qián yǎn hóng
见钱眼红qiān qián mǎi lín
千钱买邻jiàn qián yǎn kāi
见钱眼开yī qián tài shǒu
一钱太守yòng qián rú shuǐ
用钱如水yú qián shèng mǐ
余钱剩米yī qián bù míng
一钱不名qīng qián wàn xuǎn
青钱万选qīng qián xué shì
青钱学士闲钱xiánqián
(1) 口∶指生活必需费用以外的富余钱
英spare cash⒈ 亦作“闲钱”。
⒉ 生活必需费用以外多馀的钱。
引唐白居易《戏和微之答窦七行军之作》：“春装秋未寄，谩道有闲钱。”
宋沉作喆《寓简》卷九：“世间有如许闲钱，而贫者求一个不可得。”
元石德玉《秋胡戏妻》第二折：“妳妳也，谁有那閒钱来补笊篱！”
《二刻拍案惊奇》卷一：“如此年时，那里撞得个人，肯出这样闲钱？”
曹禺《雷雨》第三幕：“鲁贵 （问侍萍 ）：刚才我叫你买茶叶，你为什么不买？ 鲁侍萍 ：没有闲钱。”
⒊ 指来路不正的钱。
引《水浒传》第四四回：“这汉是蓟州守御城池的军，带着这几箇，都是城里城外时常讨闲钱使的破落户汉子。”
《水浒传》第三十回：“各店家并各赌坊兑坊，加利倍送闲钱来与施恩。”
生活必需费用以外剩下的钱。