cái nǚ
才女cái qì
才气cái gàn
才干cái zhì
才智cái huá
才华cái néng
才能cái sī
才思cái zǐ
才子cái shí
才识cái xué
才学cái mào
才貌cái yì zhuó jué
才艺卓绝cái gāo xíng jié
才高行洁cái gāo bā dǒu
才高八斗cái kuā bā dǒu
才夸八斗cái zhān bā dǒu
才占八斗cái huá gài shì
才华盖世cái wàng gāo yǎ
才望高雅cái zǐ jiā rén
才子佳人cái diào xiù chū
才调秀出cái gāo shí yuǎn
才高识远cái jiān wén wǔ
才兼文武cái duǎn qì cū
才短气粗cái dé jiān bèi
才德兼备cái shū yì guǎng
才疏意广cái shū zhì dà
才疏志大cái gāo yì guǎng
才高意广cái qì guò rén
才气过人cái shū shí qiǎn
才疏识浅cái bó zhì qiǎn
才薄智浅cái shū xué qiǎn
才疏学浅cái guàn èr yǒu
才贯二酉cái bì shí qiǎn
才蔽识浅cái qì wú shuāng
才气无双cái mào shuāng quán
才貌双全cái mào shuāng jué
才貌双绝cái mò zhī sǒu
才墨之薮cái gāo qī bù
才高七步cái gāo yùn jiǎn
才高运蹇cái huá héng yì
才华横溢cái huá chāo zhòng
才华超众cái shí guò rén
才识过人cái duǎn sī sè
才短思涩cái jié zhì pí
才竭智疲cái mào chāo qún
才貌超群cái mào jù quán
才貌俱全cái mào jiān quán
才貌兼全cái mào liǎng quán
才貌两全cái wàng jiān lóng
才望兼隆cái qīng dé bó
才轻德薄cái shū dé bó
才疏德薄cái xué jiān yōu
才学兼优cái qì chāo rán
才气超然cái dà nán yòng
才大难用cái guò qū sòng
才过屈宋cái zǎo yàn yì
才藻艳逸cái xiù rén wēi
才秀人微cái jìn cí qióng
才尽词穷cái gāo xíng hòu
才高行厚cái guǎng fáng shēn
才广妨身cái dà rú hǎi
才大如海cái duō shí guǎ
才多识寡cái shū jì zhuō
才疏计拙cái gāo qì qīng
才高气清cái dà qì gāo
才大气高cái dà xīn xì
才大心细cái gāo yǐ mǎ
才高倚马gōng gàn
公干liàng gān
晾干bāo gān
包干bǐng gān
饼干cái gàn
才干néng gàn
能干zhī gàn
枝干hōng gān
烘干zhǔ gàn
主干gǔ gàn
骨干mán gàn
蛮干xiāng gān
相干dān gàn
单干gāo gàn
高干dà gàn
大干jīng gàn
精干qiǎo gàn
巧干ruò gān
若干kǔ gàn
苦干bái gàn
白干lán gàn
阑干shí gàn
实干wú gān
无干fēng gān
风干jī gàn
基干qū gàn
躯干wū gān dá
乌干达bāo gān zhì
包干制lǎo gàn bù
老干部kàng gān rǎo
抗干扰zhǔ gàn xiàn
主干线yī gān yī fāng
一干一方bù gān bù jìng
不干不净qiáng gān ruò zhī
强干弱枝tuī gàn jiù shī
推干就湿gān gān jìng jìng
干干净净zhòu gàn xī tì
昼干夕惕gàn gàn yì yì
干干翼翼kǒu gān shé zào
口干舌燥háo gàn bào qǔ
豪干暴取gān gān cuì cuì
干干脆脆wēi gàn bì shī
煨干避湿huí gān jiù shī
回干就湿wēi gàn jiù shī
偎干就湿rì gàn xī tì
日干夕惕zhī gàn xiāng chí
枝干相持yóu gàn dēng jìn
油干灯尽yóu gān huǒ jìn
油干火尽lèi gān cháng duàn
泪干肠断xuán qián zhuǎn kūn
旋干转坤shé gān chún jiāo
舌干唇焦chún gān kǒu zào
唇干口燥fēng gàn ráo shé
丰干饶舌yī gān èr jìng
一干二净liū gān èr jìng
溜干二净zhěn gàn zhī chóu
枕干之雠kǒu gān shé jiāo
口干舌焦huáng gān hēi shòu
黄干黑瘦zhāo gān xī tì
朝干夕惕diān gān dǎo kūn
颠干倒坤yī gān rén fàn
一干人犯wēi gān jiù shī
煨干就湿dà gān wù yì
大干物议zhū gān yù qī
朱干玉戚bù gàn hǎo shì
不干好事mù gàn niǎo qī
木干鸟栖huáng gān hēi sōu
黄干黑廋jiǎng gàn dào shū
蒋干盗书才气,才识,技能,本事,能力,才略,才调,精明,才智,才华,才具,才力,材干,本领,能干,干练,才情,才能,智力,
才华,
才干cáigàn
(1)[.好工具]才能;办事的能力
例增长才干英talent;ability;petence⒈ 干才，办事的才能。
引《后汉书·公孙述传》：“程乌李育以有才干，皆擢用之。”
唐韩愈《与郑相公书》：“孟氏兄弟在江东未至，先与相识，亦甚循善，所虑才干不足任事。”
《红楼梦》第一一〇回：“凤姐先前仗着自己的才干，原打量老太太死了，他大有一番作用。”
冰心《两个家庭》：“听说他的才干和学问，连英国的学生都很妒羡的。”
能力。
才读音：cái
才cái(1)（名）才能。(2)（名）有才能的人：～子。(3)（名）姓。(4)（副）基本义：刚才；表示以前不久。(5)（副）表示事情发生得晚或结束得晚。(6)（副）表示在特定的条件下或者由于某种原因产生的结果（前面常常用‘只有、必须’或含有这类意思）。(7)（副）表示发生新情况；本来并不如此；含有“刚刚”的意思。(8)（副）对比起来表示数量小；次数少、能力差等；有“只”、“仅仅”的意思。(9)（副）表示强调或确定的语气（句尾常用‘呢’字）：那里的风景～美呢！
干读音：gān,gàn[ gàn ]1. 事物的主体或重要部分：树干。躯干。干线。
2. 做：干事。说干就干。
3. 有才能的，善于办事的：干才。干员。干练。
4. 方言，坏、糟：事情要干。