fèn mèn
愤懑fèn kǎi
愤慨fèn jī
愤激fèn nù
愤怒fèn rán
愤然fèn hèn
愤恨fèn fèn bù píng
愤愤不平fèn fèn bù píng
愤愤不平fèn fèn bù píng
愤愤不平fèn bù yù shēng
愤不欲生fèn qì tián yīng
愤气填膺fèn rán zuò sè
愤然作色fèn shì jí è
愤世嫉恶fèn shì jí xié
愤世嫉邪fèn shì jí sú
愤世疾俗fèn shí jí sú
愤时疾俗fèn shí jí sú
愤时嫉俗fèn shì jí xié
愤世疾邪fèn fā yǒu wéi
愤发有为fèn bù gù shēn
愤不顾身fèn mèn bù píng
愤懑不平fèn hèn bù píng
愤恨不平fèn fēng jīng làng
愤风惊浪fèn shì jí sú
愤世嫉俗fèn kǎi
愤慨kāng kǎi
慷慨gǎn kǎi
感慨gǎn kǎi jī áng
感慨激昂kāng kǎi jī áng
慷慨激昂kāng kǎi jī liè
慷慨激烈kāng kǎi jī yáng
慷慨激扬kāng kǎi fù yì
慷慨赴义kāng kǎi jiě náng
慷慨解囊kāng kǎi juān shēng
慷慨捐生kāng kǎi chén cí
慷慨陈词kāng kǎi lín lí
慷慨淋漓kāng kǎi bēi gē
慷慨悲歌gǎn kǎi wàn qiān
感慨万千gǎn kǎi wàn duān
感慨万端gǎn kǎi shā shēn
感慨杀身kāng kǎi zhàng yì
慷慨仗义gǎn kǎi xì zhī
感慨系之kāng kǎi jiù yì
慷慨就义kāng kǎi shū jiāng
慷慨输将愤怒,愤懑,气忿,怫郁,愤激,怨愤,愤恨,义愤,气氛,气愤,
淡定,和气,
愤慨fènkǎi
(1) 愤恨不平
英indignation⒈ 亦作“愤愾”。
⒉ 愤恨感慨。
引《世说新语·言语》“陶公疾篤，都无献替之言，朝士以为恨” 刘孝标注引王隐《晋书》载晋陶侃《临终表》：“臣年垂八十，位极人臣，啟手啟足，当復何恨！但以餘寇未诛，山陵未復，所以愤慨兼怀，唯此而已。”
《晋书·儒林传·范弘之》：“每读其事，未尝不临文痛叹，愤愾交怀。以今况古，乃知一揆耳。”
《宋书·袁湛传》：“奉命西行，途戾荆郢，瞻望巴汉，愤慨交深。”
⒊ 愤愤不平。
引《三国志·魏志·袁绍传》“太祖乃还救谭，十月至黎阳” 裴松之注引晋习凿齿《汉晋春秋》：“且三军愤慨，人怀私怒，我将军辞不获已，以及馆陶之役。”
南朝宋刘义庆《世说新语·仇隙》：“右军遂称疾去郡，以愤慨致终。”
浩然《艳阳天》第一〇一章：“她又不能违背她的大伯，陪着咬了咬牙，表示很愤慨。”
愤怒而慨叹。