fèn mèn
愤懑fèn kǎi
愤慨fèn jī
愤激fèn nù
愤怒fèn rán
愤然fèn hèn
愤恨fèn fèn bù píng
愤愤不平fèn fèn bù píng
愤愤不平fèn fèn bù píng
愤愤不平fèn bù yù shēng
愤不欲生fèn qì tián yīng
愤气填膺fèn rán zuò sè
愤然作色fèn shì jí è
愤世嫉恶fèn shì jí xié
愤世嫉邪fèn shì jí sú
愤世疾俗fèn shí jí sú
愤时疾俗fèn shí jí sú
愤时嫉俗fèn shì jí xié
愤世疾邪fèn fā yǒu wéi
愤发有为fèn bù gù shēn
愤不顾身fèn mèn bù píng
愤懑不平fèn hèn bù píng
愤恨不平fèn fēng jīng làng
愤风惊浪fèn shì jí sú
愤世嫉俗hán nù
含怒nǎo nù
恼怒bào nù
暴怒xī nù
息怒qiān nù
迁怒chù nù
触怒fā nù
发怒zhèn nù
震怒dòng nù
动怒jī nù
激怒fèn nù
愤怒gǎn nù gǎn yán
敢怒敢言xǐ nù āi lè
喜怒哀乐xǐ nù wú cháng
喜怒无常shén nù mín yuàn
神怒民怨xī nù tíng chēn
息怒停瞋fā nù chōng guàn
发怒冲冠fà nù chuān guān
发怒穿冠tiān nù rén yuàn
天怒人怨zhòng nù nán fàn
众怒难犯zhòng nù nán rèn
众怒难任qiān nù yú rén
迁怒于人cáng nù sù yuàn
藏怒宿怨qiān nù yú zhòng
迁怒于众tiān nù mín yuàn
天怒民怨shén nù guǐ yuàn
神怒鬼怨shén nù tiān zhū
神怒天诛shén nù mín tòng
神怒民痛shén nù rén yuàn
神怒人怨dōng nù xī yuàn
东怒西怨shì nù shì sè
室怒市色shén nù rén qì
神怒人弃朝气,气愤,气忿,发怒,恼怒,怫郁,发火,盛怒,生气,生机,怨愤,大怒,义愤,震怒,愤激,愤慨,愤懑,愤恨,气氛,脑怒
开心,高兴,喜悦,欢乐,
愤怒fènnù
(1) 非常气愤(激动(.好工具)到极点)
英anger;wrath;fury;indignation⒈ 因极度不满而情绪激动。
引《汉书·魏相传》：“争恨小故，不忍愤怒者，谓之忿兵，兵忿者败。”
《南史·檀道济传》：“道济见收，愤怒气盛，目光如炬，俄尔间引饮一斛。乃脱幘投地，曰：‘乃坏汝万里长城！’”
《资治通鉴·后晋齐王开运二年》：“军士皆愤怒，大呼曰：‘都招讨使何不用兵，令士卒徒死？’”
明方孝孺《与友人论井田书》：“且王莽之乱，非为井田也，欺汉家之老母而夺其璽，称制於海内，海内之人愤怒，思剖其心而食之，故因变奋起。”
鲁迅《华盖集·杂感》：“勇者愤怒，抽刃向更强者；怯者愤怒，却抽刃向更弱者。”
生气、发怒。