tì qì
涕泣tì líng
涕零tì lèi jiāo jí
涕泪交集tì lèi jiāo chuí
涕泪交垂tì sì zòng héng
涕泗纵横tì sì héng liú
涕泗横流tì líng rú yǔ
涕零如雨tì lèi jiāo xià
涕泪交下tì sì jiāo xià
涕泗交下tì sì jiāo liú
涕泗交流tì sì liú lián
涕泗流涟tì lèi jiāo liú
涕泪交流tì lèi jiāo líng
涕泪交零tì lèi jiāo jiā
涕泪交加tì sì jiāo yí
涕泗交颐tì sì pāng tuó
涕泗滂沲tì sì páng tuó
涕泗滂沱涕零,
涕泣tìqì
(1) 哭泣;流泪
例士皆重泪涕泣。——《战国策·燕策》例人慷慨涕泣。——清·黄宗羲《柳敬亭传》(好工具.)例涕泣谋于禁卒。——清·方苞《左忠毅公逸事》英weep⒈ 哭泣；流泪。
引《礼记·杂记下》：“唯父母之丧，不辟涕泣而见人。”
《史记·刺客列传》：“﹝豫让﹞死之日， 赵国志士闻之，皆为涕泣。”
宋陆游《丰年行》：“前年穀与金价同，家家涕泣伐桑柘。”
清沉复《浮生六记·坎坷记愁》：“芸正形容惨变，咻咻涕泣。”
瞿秋白《赤都心史》三二：“于今也和‘久待的期望一旦满足’相似，令人感动涕泣，热泪沾襟了。”
流泪哭泣。