cóng mìng
从命cóng róng
从容cóng zhèng
从政cóng lái
从来cóng yōu
从优cóng shì
从事cóng lüè
从略cóng tóu
从头cóng qián
从前cóng bù
从不cóng jù
从句cóng cǐ
从此cóng yè
从业cóng shǔ
从属cóng jūn
从军cóng xīn
从新cóng ér
从而cóng liáng
从良cóng quán
从权cóng shī
从师cóng róng
从戎cóng fàn
从犯cóng sù
从速cóng cóng róng róng
从从容容cóng sú jiù jiǎn
从俗就简cóng yī ér zhōng
从一而终cóng róng bù pò
从容不迫cóng zhōng yú lì
从中渔利cóng zhōng zuò gěng
从中作梗cóng è ruò bēng
从恶若崩cóng shàn rú liú
从善如流cóng è shì bēng
从恶是崩cóng zhě rú yún
从者如云cóng shàn rú dēng
从善如登cóng è rú bēng
从恶如崩cóng róng zì ruò
从容自若cóng shàn ruò liú
从善若流cóng bì shàng guān
从壁上观cóng sú fú chén
从俗浮沉cóng jiàn rú liú
从谏如流cóng hé shuō qǐ
从何说起cóng cóng róng róng
从从容容cóng wú suǒ hào
从吾所好cóng cháng jì jiào
从长计较cóng cháng jì yì
从长计议cóng xīn suǒ yù
从心所欲cóng tóu chè wěi
从头彻尾cóng tóu zhì wěi
从头至尾cóng tóu dào wěi
从头到尾cóng qīng fā luò
从轻发落cóng kuān fā luò
从宽发落cóng jǐng jiù rén
从井救人cóng róng jiù yì
从容就义cóng róng zì rú
从容自如cóng róng yìng duì
从容应对cóng lìng rú liú
从令如流cóng liú wàng fǎn
从流忘反cóng cháng shāng yì
从长商议cóng yī yǐ zhōng
从一以终cóng tiān ér jiàng
从天而降cóng tiān ér xià
从天而下cóng fēng ér fú
从风而服cóng fēng ér mí
从风而靡cóng tóu zuò qǐ
从头做起rú cǐ
如此bǐ cǐ
彼此jiù cǐ
就此yīn cǐ
因此cóng cǐ
从此wèi cǐ
为此zhì cǐ
至此gù cǐ
故此bǐ cǐ bǐ cǐ
彼此彼此hòu cǐ bó bǐ
厚此薄彼duō cǐ yī jǔ
多此一举zài cǐ yī jǔ
在此一举rú cǐ zhè bān
如此这般rú cǐ ér yǐ
如此而已yóu cǐ jí bǐ
由此及彼gù cǐ shī bǐ
顾此失彼bǐ cǐ yī yàng
彼此一样lè cǐ bù pí
乐此不疲lè cǐ bù juàn
乐此不倦jǐn cǐ ér yǐ
仅此而已miè cǐ zhāo shí
灭此朝食cháng cǐ yǐ wǎng
长此以往yǐ cǐ lèi tuī
以此类推mò cǐ wéi shèn
莫此为甚yǐ cǐ wéi mìng
倚此为命dào cǐ wéi zhǐ
到此为止yī cǐ lèi tuī
依此类推bù cǐ zhī tú
不此之图lì cǐ cún zhào
立此存照fēi cǐ jí bǐ
非此即彼zhòng cǐ yì bǐ
重此抑彼今后,自此,以后,此后,以来,往后,
从前,
从此cóngcǐ
(1) 从那个时候起
例王大伯从此负担更重了英from this time on(2) 从那个地方起或从那个时候起
英thenceforward⒈ 从此时或此地起。
引《史记·高祖本纪》:“公等皆去,吾亦从此逝矣!”
晋干宝《搜神记》卷十六:“恩爱从此别,断肠伤肝脾。”
唐李益《写情》诗:“从此无心爱良夜,任他明月下西楼。”
宋苏轼《石鼻城》诗:“北客初来试新险, 蜀人从此送残山。”
明张居正《乞崇圣学以隆圣治疏》:“若从此再加学问之功,以讲求义理,开广聪明,则太平之业,可计日而待也。”
清恽敬《答伊扬州书三》:“舍弟蹉跎二十年,不得已请书於先生,从此或有遇合以成其用,皆先生之赐也。”
巴金《灭亡》第八章:“但不到半年,她底丈夫抛弃了她,从此音讯杳无。”
⒉ 从这一道理或事实基础出发。
引汉司马相如《上林赋》:“务在独乐,不顾众庶,忘国家之政,贪雉兔之获,则仁者不繇也。从此观之, 齐楚之事,岂不哀哉!”
晋干宝《<搜神记>序》:“卫朔失国,二传互其所闻; 吕望事周,子长存其两説。若此比类,往往有焉。从此观之,闻见之难,由来尚矣。”
明李贽《寄焦弱侯》:“是以天资虽或鲁钝,而从此真积,或可几于一唯之参(曾参 )。”
清顾炎武《日知录·厥弟五人》:“若乃孔子所谓大道既隐,天下为家,各亲其亲,各子其子者,亦从此(指夏少康封其庶子于会稽 )而可知之矣。”
从这个时候起。