fàn àn
犯案fàn chóu
犯愁fàn zuì
犯罪fàn bìng
犯病fàn jìn
犯禁fàn jì
犯忌fàn nán
犯难fàn rén
犯人fàn fǎ
犯法fàn shang
犯上fàn guī
犯规fàn bu shàng
犯不上fàn bu zháo
犯不着fàn de zháo
犯得着fàn shàng zuò luàn
犯上作乱fàn ér wù xiào
犯而勿校fàn ér bù jiào
犯而不校fàn yán jí jiàn
犯颜极谏fàn yán gǎn jiàn
犯颜敢谏fàn yán kǔ jiàn
犯颜苦谏fàn yán zhí jiàn
犯颜直谏fàn yán jìn jiàn
犯颜进谏fàn yán zhí jiàn
犯言直谏wán yán
完颜hóng yán
红颜hàn yán
汗颜nǎn yán
赧颜kāi yán
开颜róng yán
容颜biàn yán biàn sè
变颜变色hé yán yuè sè
和颜悦色zhèng yán lì sè
正颜厉色cāng yán bái fà
苍颜白发wǔ yán liù sè
五颜六色nú yán mèi gǔ
奴颜媚骨nú yán bì xī
奴颜婢膝nú yán bì sè
奴颜婢色hòu yán wú chǐ
厚颜无耻jiàng yán qū tǐ
降颜屈体nú yán bì lài
奴颜婢睐hàn yán wú dì
汗颜无地lóng yán fèng zī
龙颜凤姿zhū yán lǜ bìn
朱颜绿鬓zhū yán lǜ fā
朱颜绿发zhū yán hè fā
朱颜鹤发zhū yán cuì fā
朱颜翠发qiǎng yán wéi xiào
强颜为笑hóng yán bái fà
红颜白发chá yán guān sè
察颜观色méi yán luò sè
没颜落色chéng yán shùn zhǐ
承颜顺旨chéng yán hòu sè
承颜候色yí yán yuè sè
怡颜悦色wú yán luò sè
无颜落色tiǎn yán tōu shēng
忝颜偷生sháo yán zhì chǐ
韶颜稚齿chóu yán bù zhǎn
愁颜不展pò yán yī xiào
破颜一笑pò yán wēi xiào
破颜微笑qiǎng yán huān xiào
强颜欢笑zhū yán fěn miàn
朱颜粉面cuò yán wú dì
措颜无地miǎn yán shì chóu
腼颜事仇miǎn yán rén shì
腼颜人世miǎn yán tiān rǎng
腼颜天壤hóng yán bó mìng
红颜薄命tóng yán hè fà
童颜鹤发fàn yán jí jiàn
犯颜极谏fàn yán gǎn jiàn
犯颜敢谏fàn yán kǔ jiàn
犯颜苦谏fàn yán zhí jiàn
犯颜直谏fàn yán jìn jiàn
犯颜进谏miǎn yán tiān rǎng
靦颜天壤nǎn yán hàn xià
赧颜汗下kàng yán gāo yì
抗颜高议miǎn yán rén shì
靦颜人世kàng yán wéi shī
抗颜为师miǎn yán shì dí
腼颜事敌miǎn yán shì chóu
靦颜事仇jì yán wú suǒ
寄颜无所zhù yán yǒu shù
驻颜有术huā yán yuè mào
花颜月貌mí yán nì lǐ
靡颜腻理犯颜：冒犯君主或尊长的颜面；谏：以直言规劝。指敢于冒犯君主或尊长的威严而极力规劝
唐·刘蕡《对贤良方正直言极谏策》：“臣诚不佞，有匡国致君之术，无位而不得行；有犯颜敢谏之心，无路而不得达。”
明·李贽《焚书·答耿司寇》：“是以犯颜敢谏之士，恒于君臣之际，而绝不闻之朋友之间。”
犯颜极谏、犯颜苦谏、犯颜进谏
犯颜敢谏作谓语、定语；指敢于说真话。
查看更多
犯读音：fàn
犯fàn(1)（动）违反；抵触：～法。(2)（动）侵犯：击退来～敌人。(3)（动）发作、发生：～病。(4)（名）指犯罪的人：战～。
颜读音：yán颜yán(1)（名）脸；脸上的表情：容～｜和～悦色｜笑逐～开。(2)（名）体面；面子：无～见人。(3)（名）颜色：～料｜五～六色。(4)（名）姓。
敢读音：gǎn敢gǎn(1)（形）有勇气；有胆量：勇～｜果～。(2)（形）表示有胆量做某种事情：～作～为｜～想｜～说｜～干。(3)（形）助动词；表示有把握做某种判断：我不～说他究竟哪一天来。(4)（形）〈书〉谦辞；表示冒昧地请求别人：～问｜～请｜～烦。
谏读音：jiàn谏jiàn（动）旧时称规劝君主、尊长；使之改正错误：从～如流｜进～。