āi háo
哀号āi tòng
哀痛āi lián
哀怜āi dào
哀悼āi sī
哀思āi shāng
哀伤āi qiú
哀求āi gào
哀告āi yuàn
哀怨āi chóu
哀愁āi tàn
哀叹āi jiào
哀叫āi lè
哀乐āi āi fù mǔ
哀哀父母āi āi yù jué
哀哀欲绝āi āi fù mǔ
哀哀父母āi āi yù jué
哀哀欲绝āi āi fù mǔ
哀哀父母āi āi yù jué
哀哀欲绝āi ér bú shāng
哀而不伤āi hóng biàn yě
哀鸿遍野āi hóng biàn dì
哀鸿遍地āi sī rú cháo
哀思如潮āi hóng mǎn lù
哀鸿满路āi jīn chéng chuàng
哀矜惩创āi jīn wù xǐ
哀矜勿喜āi sǐ shì shēng
哀死事生āi bīng bì shèng
哀兵必胜āi tòng yù jué
哀痛欲绝āi gào bīn fú
哀告宾服āi gǎn wán yàn
哀感顽艳āi huǐ jí lì
哀毁瘠立āi huǐ gǔ lì
哀毁骨立āi sī háo zhú
哀丝豪竹āi gǎn tiān dì
哀感天地āi gǎn zhōng nián
哀感中年āi shēng tàn qì
哀声叹气āi tiān jiào dì
哀天叫地āi lí zhēng shí
哀梨蒸食āi lè xiāng shēng
哀乐相生āi xǐ jiāo bìng
哀喜交并āi lí zhēng shí
哀梨蒸食fén kū shí dàn
焚枯食淡shuài shòu shí rén
率兽食人hǔ bù shí ér
虎不食儿yī fēng shí bǎo
衣丰食饱yī fēng shí zú
衣丰食足bèi huì shí yán
背惠食言pù bèi shí qín
曝背食芹qǐn pí shí ròu
寝皮食肉yì jǐn shí ròu
衣锦食肉shēng zhòng shí guǎ
生众食寡yǐn bīng shí niè
饮冰食蘖yǐn bīng shí bò
饮冰食檗kǒu duō shí guǎ
口多食寡yǐn shuǐ shí shū
饮水食菽míng zhōng shí dǐng
鸣钟食鼎gōng kǔ shí dàn
攻苦食啖gōng kǔ shí dàn
攻苦食淡gōng kǔ shí jiǎn
攻苦食俭lǜ sè shí pǐn
绿色食品míng yě shí píng
鸣野食苹yī dān shí bó
衣单食薄yī xiāo shí gàn
衣宵食旰niǎo wéi shí wáng
鸟为食亡yì zū shí shuì
衣租食税焚琴煮鹤,
独具慧眼,
将哀梨蒸着吃。比喻不识货。糊里糊涂地糟蹋好东西。
南朝 宋 刘义庆《世说新语 轻诋》：“桓南郡每见人不快，辄嗔曰：‘君得哀家梨，当复不烝食不？’”
这年头大有“哀梨蒸食”的人在
哀梨蒸食作宾语、定语；指不识货。
查看更多