dào chǎng
道场dào dé
道德dào lǐ
道理dào yì
道义dào ren
道人dào qiàn
道歉dào kǒu
道口dào bié
道别dào jù
道具dào mén
道门dào hè
道贺dào lù
道路dào jiào
道教dào shì
道士dào jiā
道家dào xǐ
道喜dào gū
道姑dào xiè
道谢dào dé jīng
道德经dào dào dì dì
道道地地dào lù jí jí
道路藉藉dào jìn xiāng wàng
道殣相望dào dé jiào yù
道德教育dào páng kǔ lǐ
道傍苦李dào tīng ěr shí
道听耳食dào mào àn rán
道貌岸然dào mào yǎn rán
道貌俨然dào mào lǐn rán
道貌凛然dào gāo wàng zhòng
道高望重dào tīng tú shuō
道听途说dào yì zhī jiāo
道义之交dào bàng zhù shì
道傍筑室dào páng kǔ lǐ
道旁苦李dào biān kǔ lǐ
道边苦李dào bàng zhī zhù
道傍之筑dào bù xiāng móu
道不相谋dào dào dì dì
道道地地dào ér bù jìng
道而不径dào jìn tú qióng
道尽途穷dào bù shí yí
道不拾遗dào tóng zhì hé
道同志合dào dé xiū yǎng
道德修养dào jìn tú dān
道尽涂殚dào jìn tú dān
道尽途殚dào bù jǔ yí
道不举遗dào cháng lùn duǎn
道长论短dào lù zhǐ mù
道路指目dào hé zhì tóng
道合志同dào cún mù jī
道存目击dào lù yǐ mù
道路以目dào dé pǐn zhì
道德品质dào lù chuán wén
道路传闻dào cháng zhēng duǎn
道长争短dào xī shuō dōng
道西说东dào jìn tú qióng
道尽涂穷dào lù cè mù
道路侧目dào wēi dé báo
道微德薄dào tóng yì hé
道同义合dào tīng tú shuō
道听涂说dào dé guī fàn
道德规范dào dà mò róng
道大莫容dào zài rén wéi
道在人为dào tóng qì hé
道同契合dào shān xué hǎi
道山学海dào jìn xiāng shǔ
道殣相属dào jìn xiāng zhěn
道殣相枕dào gǔ xiān fēng
道骨仙风dào guǎ chēng gū
道寡称孤dào yuǎn zhī jì
道远知骥dào zài shǐ nì
道在屎溺dào xué xiān shēng
道学先生dào dōng shuō xī
道东说西dào dì chēng xiōng
道弟称兄dào tóu huì wěi
道头会尾dào gāo dé zhòng
道高德重dào gāo mó zhòng
道高魔重dào dé wén zhāng
道德文章dào lù jí jí
道路藉藉dào bù duō yí
道不掇遗dào wú shí yí
道无拾遗dào tóu zhī wěi
道头知尾dào yuàn rì mù
道远日暮hòu rén
后人shì rén
世人ài ren
爱人hǎo rén
好人kě rén
可人ǎi rén
矮人jù rén
巨人wěi rén
伟人wán rén
完人zhōng rén
中人zuò rén
做人shǎ rén
傻人shēng rén
生人niǎo rén
鸟人máng rén
盲人yě rén
野人huó rén
活人huài rén
坏人shèng rén
圣人chéng rén
成人zhēn rén
真人bái rén
白人xiān rén
仙人fán rén
凡人yǒu rén
友人dí rén
敌人wài rén
外人dào ren
道人lǎo rén
老人zhé rén
哲人fū rén
夫人fǎ rén
法人zhèng rén
证人gōng rén
工人zhǔ ren
主人yuán rén
猿人bǐ rén
鄙人xiǎo rén
小人dà ren
大人néng rén
能人dǎng rén
党人qiǎng rén
强人běn rén
本人tā rén
他人bié rén
别人chǔn rén
蠢人bèn rén
笨人lù rén
路人bī rén
逼人nǐ rén
拟人jiā rén
家人zhàng ren
丈人xiān rén
先人dòng rén
动人yì rén
艺人gè rén
个人kè rén
客人gù rén
故人méi ren
媒人bìng rén
病人diū rén
丢人jiā rén
佳人guò rén
过人sī rén
私人zhòng rén
众人yī rén
一人lìng rén
令人nán rén
难人guài rén
怪人cháng rén
常人xǐ rén
喜人chāo rén
超人yōng rén
庸人wèi rén
为人sǐ rén
死人guó rén
国人zuì rén
罪人gǔ rén
古人dài rén
待人měi rén
美人liàn rén
恋人gāo rén
高人chóu rén
仇人wén rén
文人yì rén
易人fàn rén
犯人kuáng rén
狂人sāo rén
骚人piàn rén
骗人zú rén
族人xiàn rén
线人fù rén
妇人cí rén
词人tóng rén
同人cū rén
粗人jǔ rén
举人xiāng rén
乡人yào rén
要人dǎi rén
歹人è rén
恶人kuò rén
阔人qíng rén
情人zéi rén
贼人ēn rén
恩人chuán rén
传人yòu rén
诱人qián rén
前人hēi rén
黑人xián rén
闲人lín rén
邻人mí rén
迷人huá rén
华人gǎn rén
感人dòu rén
逗人xiū rén
羞人xíng rén
行人jūn rén
军人míng rén
名人shāng rén
商人sēng rén
僧人fēi rén
飞人fèi rén
废人fēi rén
非人tǔ rén
土人jīn rén
今人lái rén
来人sú rén
俗人qióng rén
穷人lì rén
丽人hóng rén
红人qiú rén
求人shéi rén
谁人yōng rén
佣人jiàng rén
匠人xīn rén
新人nǚ ren
女人wén rén
闻人xià rén
吓人hàn rén
汉人nán rén
男人liè rén
猎人nǎo rén
恼人yú rén
愚人yí rén
宜人yóu rén
游人huàn rén
换人yòng rén
用人jīng rén
惊人zǒu rén
走人shòu rén
瘦人táng rén
唐人kēng rén
坑人shī rén
诗人ní rén
泥人shú rén
熟人xuě rén
雪人mù rén
牧人ná rén
拿人qīn rén
亲人zuì rén
醉人pú rén
仆人páng rén
旁人lèi rén ér
泪人儿xiān rén dòng
仙人洞bù rén dào
不人道lǎo rén jié
老人节míng rén lù
名人录xiǎo rén shū
小人书yī rén dí
一人敌zhàng rén xíng
丈人行xiān rén zhǎng
仙人掌xiān rén qiú
仙人球zhǔ rén gōng
主人公zhǔ rén jiā
主人家xiǎo rén wù
小人物měi rén jì
美人计dé rén xīn
得人心lǎo ren jia
老人家shuāng rén chuáng
双人床shā rén fàn
杀人犯dà rén wù
大人物zhǔ rén wēng
主人翁fǎ rén gǔ
法人股qíng rén jié
情人节yú rén jiē
愚人节táng rén jiē
唐人街měi rén jiāo
美人蕉xiū rén dā dā
羞人答答jué rén jué shì
觉人觉世jiǎ rén jiǎ yì
假人假义yí rén yí guǐ
疑人疑鬼zuò rén zuò shì
做人做世zhēn rén zhēn shì
真人真事huài rén huài shì
坏人坏事shú rén shú shì
熟人熟事kuài rén kuài shì
快人快事kuài rén kuài yǔ
快人快语kuài rén kuài xìng
快人快性xīn rén xīn shì
新人新事wèi rén wèi chè
为人为彻jù rén qiān lǐ
拒人千里jí rén suǒ jí
急人所急bù rén hòu chén
步人后尘dǎ rén mà gǒu
打人骂狗ài rén yǐ dé
爱人以德zhī rén shàn rèn
知人善任ài rén lì wù
爱人利物ài rén hào shì
爱人好士jì rén lì wù
济人利物lìng rén fà zhǐ
令人发指shí rén tì tuò
拾人涕唾shí rén yá huì
拾人牙慧ǎi rén guān chǎng
矮人观场ǎi rén kàn xì
矮人看戏ǎi rén kàn chǎng
矮人看场chī rén shuō mèng
痴人说梦rén rén zì wēi
人人自危sǔn rén ān jǐ
损人安己kàn rén méi yǎn
看人眉眼fā rén shēn xǐng
发人深省xiū rén dā dā
羞人答答qī rén zì qī
欺人自欺kàn rén méi jié
看人眉睫dòng rén xīn xián
动人心弦chū rén tóu dì
出人头地jīng rén shè yōng
荆人涉澭gōng rén jiē jí
工人阶级bā rén xià lǐ
巴人下里máng rén mén zhú
盲人扪烛máng rén mō xiàng
盲人摸象máng rén xiā mǎ
盲人瞎马máng rén shuō xiàng
盲人说象rèn rén wéi xián
任人唯贤rèn rén wéi qīn
任人唯亲zhù rén wéi lè
助人为乐gāo rén yī děng
高人一等rèn rén bǎi nòng
任人摆弄rèn rén bǎi bù
任人摆布tīng rén chuān bí
听人穿鼻rèn rén zǎi gē
任人宰割lüè rén zhī měi
掠人之美shèng rén wàng qíng
圣人忘情huì rén bù juàn
诲人不倦dài rén shòu guò
代人受过zhèng rén mǎi lǚ
郑人买履chí rén cháng duǎn
持人长短zài rén ěr mù
在人耳目zhī rén zhī míng
知人之明dài rén jiē wù
待人接物yǐng rén yùn fǔ
郢人运斧bàng rén mén hù
傍人门户jì rén lí xià
寄人篱下yǎng rén bí xī
仰人鼻息bàng rén lí luò
傍人篱落bàng rén lí bì
傍人篱壁yī rén lí xià
依人篱下yǐ rén lú xià
倚人庐下chéng rén zhī měi
成人之美gè rén cái chǎn
个人财产gōng rén rì bào
工人日报shā rén fàng huǒ
杀人放火shā rén rú cǎo
杀人如草jí rén tiān xiàng
吉人天相jīn rén sān jiān
金人三缄dài rén zhuō dāo
代人捉刀yú rén zhī lì
渔人之利gāo rén yī chóu
高人一筹mù rén shí xīn
木人石心xián rén jūn zǐ
贤人君子yǔ rén wéi shàn
与人为善jiǎ rén cí sè
假人辞色chéng rén bù bèi
乘人不备jiān rén zhī cái
兼人之材chéng rén zhī wēi
乘人之危fū rén qún dài
夫人裙带qiān rén suǒ zhǐ
千人所指wàn rén kōng xiàng
万人空巷sān rén wèi zhòng
三人为众sǒng rén tīng wén
耸人听闻zhé rén qí wěi
哲人其萎zhòng rén zhōu zhī
众人周知zhī rén lùn shì
知人论世bī rén tài shèn
逼人太甚qī rén tài shèn
欺人太甚qī rén tè shèn
欺人忒甚qiǎng rén suǒ nán
强人所难bì rén yǎn mù
避人眼目bì rén ěr mù
避人耳目zhē rén yǎn mù
遮人眼目qī rén yǎn mù
欺人眼目mí rén yǎn mù
迷人眼目yǎn rén ěr mù
掩人耳目luàn rén ěr mù
乱人耳目huò rén ěr mù
豁人耳目shǔ rén ěr mù
属人耳目zhē rén ěr mù
遮人耳目jìn rén jiē zhī
尽人皆知lìng rén zuò ǒu
令人作呕dá rén zhī mìng
达人知命lìng rén mò cè
令人莫测dà rén hǔ biàn
大人虎变duó rén suǒ hào
夺人所好néng rén qiǎo jiàng
能人巧匠tiān rén zhī jì
天人之际zhuó rén xiān biān
着人先鞭cí rén cái zǐ
词人才子chū rén yì biǎo
出人意表wéi rén shī biǎo
为人师表chū rén yì liào
出人意料chū rén yì wài
出人意外yǐn rén rù shèng
引人入胜gù rén zhī yì
故人之意chǐ rén guān tīng
侈人观听shòu rén yǐ bǐng
授人以柄shòu rén kǒu shí
授人口实yí rén kǒu shí
贻人口实kòu rén xīn xián
扣人心弦lìng rén zhǔ mù
令人瞩目gǎn rén fèi fǔ
感人肺腑nài rén xún wèi
耐人寻味zéi rén xīn xū
贼人心虚jiǎn rén shēng tiān
蹇人升天shā rén rú yì
杀人如蓺sǔn rén hài jǐ
损人害己yǐ rén fèi yán
以人废言yǐ rén zé guān
以人择官kàn rén xià cài
看人下菜shí rén tuò tì
拾人唾涕chéng rén zhī è
乘人之厄jiā rén cái zǐ
佳人才子gāo rén yǎ shì
高人雅士xiǎo rén dé zhì
小人得志tōng rén dá cái
通人达才shā rén yuè huò
杀人越货yě rén xiàn qín
野人献芹xí rén gù zhì
袭人故智guǎ rén zhī jí
寡人之疾shēng rén tú tàn
生人涂炭yú rén dé lì
渔人得利shā rén rú má
杀人如麻shì rén yóu jiè
视人犹芥měi rén xiāng cǎo
美人香草jí rén zhī nán
急人之难yǐng rén jīn fǔ
郢人斤斧wú rén wèn jīn
无人问津zhī rén shàn chá
知人善察fù rén zhī rén
妇人之仁dǎo rén jiù zhé
蹈人旧辙zhèng rén jūn zǐ
正人君子féng rén shuō xiàng
逢人说项chóu rén guǎng zhòng
稠人广众qǐng rén zhuō dāo
请人捉刀qìn rén fèi fǔ
沁人肺腑yǎ rén shēn zhì
雅人深致qìn rén xīn fǔ
沁人心腑dé rén sǐ lì
得人死力jiān rén zhī xióng
奸人之雄yě rén xiàn pù
野人献曝huì rén bù juàn
诲人不惓lìng rén chǐ lěng
令人齿冷chèn rén zhī wēi
趁人之危jiān rén hào shèng
兼人好胜jiān rén zhī yǒng
兼人之勇rǎng rén zhī měi
攘人之美chéng rén zhī shàn
成人之善yīn rén chéng shì
因人成事lìng rén zhù mù
令人注目yǐ rén wéi jiàn
以人为鉴hài rén wén tīng
骇人闻听hài rén tīng wén
骇人听闻hài rén shì tīng
骇人视听měi rén chí mù
美人迟暮lìng rén shén wǎng
令人神往wú rén bù xiǎo
无人不晓lìng rén pēn fàn
令人喷饭lìng rén pěng fù
令人捧腹lìng rén qǐ jìng
令人起敬lìng rén qiè chǐ
令人切齿gè rén chóng bài
个人崇拜jù rén cháng dé
钜人长德hài rén bù qiǎn
害人不浅nüè rén hài wù
虐人害物diū rén xiàn yǎn
丢人现眼qǐ rén yōu tiān
杞人忧天sāo rén yǎ shì
骚人雅士chóu rén guǎng zuò
稠人广坐chóu rén guǎng zuò
稠人广座zhòng rén guǎng zuò
众人广坐shèng rén yī chóu
胜人一筹gāo rén yì shì
高人逸士tiān rén shèng chù
天人胜处jīn rén zhī jiān
金人之缄sāo rén cí kè
骚人词客sāo rén mò shì
骚人墨士sāo rén mò kè
骚人墨客sāo rén yì kè
骚人逸客hàn rén zhǔ zé
汉人煮箦cuī rén lèi xià
催人泪下shén rén jiàn zhī
神人鉴知fù rén chún jiǔ
妇人醇酒道人dào rén
1. 旧时对道士的尊称。
英a respectful form of address for a Taoist priest;2. 称道教徒为道人。
3. 和尚的旧称。
英monk;⒈ 有极高道德的人。
引《庄子·秋水》:“道人不闻,至德不得。”
王先谦集解:“语又见《山木篇》,道作至。”
晋葛洪《抱朴子·行品》:“稟高亮之纯粹,抗峻标以邈俗,虚灵机以如愚,不贰过而諂黷者,贤人也。居寂寞之无为,蹈修直而执平者,道人也。”
⒉ 炼丹服药、修道求仙之士。
引《汉书·京房传》:“法曰:‘道人始去,寒,涌水为灾。’”
颜师古注:“道人,有道术之人也。”
《太平御览》卷八一二引汉桓谭《新论》:“淮南王之子娉迎道人作为金银。”
⒊ 道教徒;道士。
引《三国志·魏志·董卓传》“傕使公卿诣汜请和, 汜皆执之,相攻击连月,死者万数” 裴松之注引《献帝起居注》:“傕性喜鬼怪左道之术,常有道人及女巫歌謳击鼓下神,祠祭六丁,符劾厌胜之具,无所不为。”
《宋史·吴元扆传》:“乃集道人设坛,洁斋三日,百拜祈祷。”
明汤式《风入松·寓意》曲:“杜鹃啼过落花多,天气近清和,道人不管公家事,一樽酒抚掌而歌。”
⒋ 佛教徒;和尚。
引汉牟融《理惑论》:“僕尝游于闐之国,数与沙门道士相见。”
南朝宋刘义庆《世说新语·言语》:“支道林常养数匹马,或言道人畜马不韵, 支曰:‘贫道重其神骏。’”
南朝宋刘义庆《世说新语·言语》:“竺法兰在简文坐, 刘尹问:‘道人何以在朱门?’”
宋叶梦得《避暑录话》卷下:“晋宋间佛学初行,其徒犹未有僧称,通曰道人,其姓则皆从所授学。”
清张锡祚《赠涧上僧》诗:“道人了观化,心止神流行。”
⒌ 佛寺中打杂的人。参阅清钱大昕《十驾斋养新录·道人道士之别》。
引《水浒传》第四回:“那汉子道:‘我这酒挑上去,只卖与寺内火工道人、直厅轿夫、老郎们、做生活的喫。’”
《西游记》第三六回:“那道人道:‘师父莫怪,我做不得主,我是这里扫地撞鐘打勤劳的道人。’”
修道或得道的人。
道读音:dào
1.道路:铁~。大~。人行~。羊肠小~。
2.水流通行的途径:河~。下水~。黄河故~。
3.方向;方法;道理:志同~合。头头是~。以其人之~,还治其人之身。得~多助,失~寡助。
4.道德:~义。
5.技艺;技术:医~。茶~。花~。书~。
6.学术或宗教的思想体系:尊师重~。传~。卫~士。
7.属于道教的,也指道教徒:~院。~士。~姑。老~。一僧一~。
8.指某些封建迷信组织:一贯~。
9.线条;细长的痕迹:画了两条横~儿,一条斜~儿。
10.姓。
11.我国历史上行政区域的名称。在唐代相当于现在的省,清代和民国初年在省的下面设道。
12.某些国家行政区域的名称。
13.说:~白。能说会~。一语~破。
14.用语言表示(情意):~喜。~歉。~谢。
15.说(跟文言“曰”相当,多见于早期白话)。
16.以为;认为:我~是谁呢,原来是你。
人读音:rén人rén(1)(名)能制造工具并使用工具进行劳动的高等动物:男~|女~|~们|~类。(2)(名)每人;一般人:~手一册|~所共知。(3)(名)指成年人:长大成~。(4)(名)指某种人:工~|军~|主~|介绍~。(5)(名)别人:~云亦云|待~诚恳。(6)(名)指人的品质、性格或名誉:这个同志~很好|他~老实。(7)(名)指人的身体或意识:这两天~不大舒服。(8)(名)指人手、人材:我们这里正缺~。