lí lí
离离lí kāi
离开lí bié
离别lí jiàn
离间lí xiāng
离乡lí xīn
离心lí duì
离队lí pǔ
离谱lí rèn
离任lí jìng
离境lí zhí
离职lí qí
离奇lí zǐ
离子lí hūn
离婚lí sàn
离散lí yì
离异lí tí
离题lí xiū
离休lí bù kāi
离不开lí xīn jī
离心机lí xīn lì
离心力lí hé qì
离合器lí lí chù chù
离离矗矗lí xīn lí dé
离心离德lí hé bēi huān
离合悲欢lí luán bié hè
离鸾别鹤lí luán bié fèng
离鸾别凤lí xiāng bèi jǐng
离乡背井lí xī fēn bēng
离析分崩lí qíng bié xù
离情别绪lí lí chù chù
离离矗矗lí hún qiàn nǚ
离魂倩女lí xiāng bié jǐng
离乡别井lí xiāng bèi tǔ
离乡背土lí běn yī mò
离本依末lí xī huàn bēn
离析涣奔lí běn jiǎo mò
离本徼末lí běn qū mò
离本趣末lí shì jué sú
离世绝俗lí shì yì sú
离世异俗lí tí wàn lǐ
离题万里lí jīng biàn zhì
离经辨志lí jīng pàn dào
离经畔道lí jīng pàn dào
离经叛道lí luán bié hú
离鸾别鹄lí shū shì juē
离蔬释屩lí qún suǒ jū
离群索居lí qí gǔ guài
离奇古怪lí xián zǒu bǎn
离弦走板lí shì dùn shàng
离世遁上lí xiāng bié tǔ
离乡别土lí tí tài yuǎn
离题太远lí shān diào hǔ
离山调虎lí shū shì qiāo
离蔬释蹻lí lóu zhī míng
离娄之明qiǎn sàn
遣散kuì sàn
溃散kuò sàn
扩散sōng sǎn
松散chāi sǎn
拆散bō sàn
播散jiě sàn
解散fēn sàn
分散xiāo sàn
消散huàn sàn
涣散lǎn sàn
懒散chōng sàn
冲散fā sàn
发散shū sǎn
疏散dǎ sàn
打散pī san
披散liú sàn
流散fàng sàn
放散lí sàn
离散xián sǎn
闲散hào sàn
耗散shī sàn
失散mí sàn
弥散líng sǎn
零散qū sàn
驱散táo sàn
逃散jí sàn dì
集散地pò sàn hún fēi
魄散魂飞jiā sàn rén wáng
家散人亡bīng sàn wǎ jiě
冰散瓦解wù sàn yún pī
雾散云披yè sàn bīng lí
叶散冰离pò sàn hún xiāo
魄散魂消yún sàn fēng liú
云散风流niǎo sàn yú kuì
鸟散鱼溃pò sàn hún piāo
魄散魂飘yǔ sàn yún fēi
雨散云飞yǔ sàn yún shōu
雨散云收yǔ sàn fēng liú
雨散风流决裂,分散,分离,破裂,分裂,瓦解,离别,割裂,分割,失散,
会合,聚集,团圆,团聚,完聚,重逢,
分离；分散。
涣散。
⒈ 分离；分散。
引《逸周书·时训》：“鸿雁不来，远人背叛；玄鸟不归，室家离散。”
三国魏阮籍《清思赋》：“蹈清漺之危跡兮，躡离散之轻微。”
宋曾巩《福州上执政书》：“或行役不已，而父母兄弟离散，则有《陟岵》之思。”
清蒲松龄《聊斋志异·柳生》：“但室人离散，求借洪威，更赐瓦全。”
李大钊《大哀篇》：“农失其田，工失其业，商失其源，父母兄弟妻子离散。”
⒉ 涣散。
引《尉缭子·兵令上》：“专一则胜，离散则败。”
唐柳宗元《非国语·黄熊》：“凡人之疾，魄动而气荡，视听离散，于是寐而有怪梦。”
《明史·太祖纪一》：“时元守兵单弱，且闻中原乱，人心离散。”
清王士禛《池北偶谈·谈献五·朱忠庄公遗疏》：“我国家金甌全盛，不谓人心离散，财用困穷，一至于此。”
分散。