qín fèn
勤奋qín jiǎn
勤俭qín kěn
勤恳qín zhèng
勤政qín láo
勤劳qín miǎn
勤勉qín kuai
勤快qín wù
勤务qín wù yuán
勤务员qín wù bīng
勤务兵qín qín kěn kěn
勤勤恳恳qín qín kěn kěn
勤勤恳恳qín yǐ lì shēn
勤以立身qín gōng jiǎn xué
勤工俭学qín néng bǔ zhuō
勤能补拙qín xué kǔ liàn
勤学苦练qín xué hào wèn
勤学好问qín jiǎn chí jiā
勤俭持家qín shèn sù gōng
勤慎肃恭qín bīng dú wǔ
勤兵黩武qín jiǎn jié yuē
勤俭节约qín láo yǒng gǎn
勤劳勇敢qín zé bù kuì
勤则不匮qín zá rén yuán
勤杂人员wèi láo
慰劳chóu láo
酬劳fán láo
烦劳tú láo
徒劳dài láo
代劳kào láo
犒劳xīn láo
辛劳pí láo
疲劳gōng láo
功劳cāo láo
操劳nài láo
耐劳xiào láo
效劳qín láo
勤劳bó láo
伯劳rèn láo rèn yuàn
任劳任怨duō láo duō de
多劳多得yǒu láo yǒu yì
有劳有逸mèng láo hún xiǎng
梦劳魂想àn láo qǔ chóu
按劳取酬àn láo fēn pèi
按劳分配fēn láo fù gōng
分劳赴功shén láo xíng cuì
神劳形瘁fǎn láo wéi yì
反劳为逸quán láo dòng lì
全劳动力yī láo yǒng yì
一劳永逸tú láo wú yì
徒劳无益shǎng láo fá zuì
赏劳罚罪bù láo ér shí
不劳而食jī láo chéng bìng
积劳成病jī láo chéng jí
积劳成疾bù láo ér chéng
不劳而成tú láo wú gōng
徒劳无功bù láo ér huò
不劳而获wǔ láo qī shāng
五劳七伤qú láo zhī ēn
劬劳之恩jì láo nà fēng
计劳纳封xīn láo jì chù
心劳计绌jiān láo rèn yuàn
肩劳任怨xīn láo rì zhuō
心劳日拙tú láo wǎng fǎn
徒劳往返zàn láo yǒng yì
暂劳永逸xīn láo yì rǒng
心劳意冗hún láo mèng duàn
魂劳梦断qú láo gù fù
劬劳顾复xīn láo yì rǎng
心劳意攘bó láo fēi yàn
伯劳飞燕dōng láo xī yàn
东劳西燕qín láo yǒng gǎn
勤劳勇敢yī láo jiǔ yì
一劳久逸努力,勤奋,勤恳,辛劳,辛勤,用功,勤苦,发愤,勤快,辛苦,劳瘁,勤勉,劳苦,
懒散,懒怠,懒惰,逸乐,怠惰,懈怠,
勤劳qínláo
(1) 扰劳;辛劳
例此盖小事，何忍勤劳使君。——《隋书》英pains;toil(2) 引申为努力劳动，不怕辛苦
例人之勤劳。——清·黄宗羲《原君》例千万倍之勤劳。例勤hAo86.劳致富英diligent;industrious(3) 疲劳
英tired;fatigued(4) 功劳
例多建勤劳例未有勤劳英contribution;credit⒈ 忧劳；辛劳。
引《书·金縢》：“昔公勤劳王家，惟予冲人弗及知。”
《隋书·循吏传·辛公义》：“此盖小事，何忍勤劳使君。”
清孙枝蔚《雨中大水决堤闻王幼华奔走堤上》诗：“贫苦原从昔，勤劳直至今。”
⒉ 引申为努力劳动，不怕辛苦。
例如：勤劳勇敢的中国人民；他有一双勤劳的手。
⒊ 犹疲劳。
引《吴子·料敌》：“敌人远来新至，行列未定可击；既食未设备可击；奔走可击；勤劳可击。”
⒋ 指功劳。
引《汉书·卫青传》：“陛下幸已益封臣青，臣青子在繦褓中，未有勤劳，上幸裂地封为三侯，非臣待罪行间所以劝士力战之意也。”
《后汉书·皇后纪上·明帝马皇后》：“黄门舅旦夕供养且一年，既无褒异，又不録勤劳，无乃过乎！”
《三国演义》第一〇七回：“吾祖父于国家多建勤劳，今司马懿何等匹夫，灭吾兄曹爽宗族，又来取我，早晚必思篡位。我仗义讨贼，何反之有？”
劳心尽力，辛勤劳苦。