mèng mèi
梦寐mèng xiǎng
梦想mèng yí
梦遗mèng xiāng
梦乡mèng yóu
梦游mèng jìng
梦境mèng huàn
梦幻mèng yì
梦呓mèng jiàn
梦见mèng mèng zhā zhā
梦梦查查mèng mèng chòng chòng
梦梦铳铳mèng láo hún xiǎng
梦劳魂想mèng mèng zhā zhā
梦梦查查mèng zhōng shuō mèng
梦中说梦mèng huàn pào yǐng
梦幻泡影mèng xiǎng bù dào
梦想不到mèng bǐ shēng huā
梦笔生花mèng mèng chòng chòng
梦梦铳铳mèng jiàn zhōu gōng
梦见周公mèng mèi yǐ qiú
梦寐以求mèng wǎng shén yóu
梦往神游mèng xiǎng diān dǎo
梦想颠倒mèng lǐ nán kē
梦里南柯mèng xiǎng shén jiāo
梦想神交mèng hún diān dǎo
梦魂颠倒mèng sā liáo dīng
梦撒寮丁mèng sā liáo dīng
梦撒撩丁mèng mèi bù wàng
梦寐不忘mèng lǐ hú dié
梦里蝴蝶mèng duàn hún xiāo
梦断魂消mèng duàn hún láo
梦断魂劳mèng xióng zhī xǐ
梦熊之喜mèng lǐ nán kē
梦里南轲寤寐,睡梦,渴望,
梦寐mèngmèi
(1) 睡梦;梦中
例壮士临阵，不死[.好工具]带伤，理之自然也。何故以梦寐之事疑心乎?——《三国演义》英dream⒈ 谓睡梦。
引《后汉书·郎顗传》：“此诚臣顗区区之念，夙夜梦寐，尽心所计。”
南朝梁何逊《七召·神仙》：“清歌雅舞，暂同于梦寐。”
宋陈善《扪虱新话·孔子梦周公》：“然孔子特以时无圣人，伤己之道不行也，曰：‘ 周公之不可见，虽梦寐间亦不见之。’”
清龙启瑞《答罗生书》：“足下能勤勤卷卷，能指吾所不及，并告以持正用人之要，此固僕饮食梦寐所不能释。”
⒉ 比喻蒙昩状态。
引鲁迅《集外集拾遗补编·破恶声论》：“殆谓十餘年来，受侮既甚，人士因之渐渐出梦寐，知云何为国，云何为人，急公好义之心萌，独立自存之志固，言议波涌，为作日多。”
梦中、睡眠中。