chù chù
处处chǔ shì
处事chǔ zhì
处置chǔ fèn
处分chǔ lǐ
处理chǔ fá
处罚chǔ zhì
处治chǔ jué
处决chǔ nǚ
处女chù suǒ
处所chù shì
处世chǔ fāng
处方chǔ sǐ
处死chǔ yú
处于chù xíng
处刑chǔ jìng
处境chǔ shǔ
处暑chǔ nǚ mó
处女膜chǔ nǚ dì
处女地chǔ nǚ zuò
处女作chǔ lǐ pǐn
处理品chǔ táng yàn què
处堂燕鹊chǔ shì héng yì
处士横议chǔ zhī tài rán
处之泰然chǔ shí xiào gōng
处实效功chǔ zhī chuò rán
处之绰然chǔ zhī yí rán
处之怡然chǔ zhī yí rán
处之夷然chù xīn jī lǜ
处心积虑chǔ táng yàn què
处堂燕雀chǔ zhì shī dàng
处置失当chǔ zhī yàn rán
处之晏然chǔ zūn jū xiǎn
处尊居显chǔ gāo lín shēn
处高临深chǔ jìng xī jì
处静息迹chǔ ān sī wēi
处安思危chǎng suǒ
场所zhěn suǒ
诊所cè suǒ
厕所chù suǒ
处所zhù suǒ
住所huì suǒ
会所shào suǒ
哨所jū suǒ
居所yù suǒ
寓所wú suǒ wèi
无所谓wú suǒ shì shì
无所事事wú suǒ shì shì
无所事事wú suǒ wèi jù
无所畏惧lì suǒ bù jí
力所不及chàng suǒ yù yán
畅所欲言wú suǒ bù bāo
无所不包wú suǒ yī guī
无所依归wú suǒ bú yǒu
无所不有wú suǒ bù róng
无所不容wú suǒ bù néng
无所不能wú suǒ bù jí
无所不及wú suǒ bù tán
无所不谈wú suǒ bù zhī
无所不知wú suǒ bú zài
无所不在wú suǒ bù kě
无所不可wú suǒ bú xiǎo
无所不晓wú suǒ bù wéi
无所不为wú suǒ bù bèi
无所不备wú suǒ bù zuò
无所不作wú suǒ bù tōng
无所不通wú suǒ bù zhì
无所不至wén suǒ bù wén
闻所不闻wén suǒ wèi wén
闻所未闻zài suǒ bù xī
在所不惜zhòng suǒ zhōu zhī
众所周知zhòng suǒ gòng zhī
众所共知wú suǒ huí bì
无所回避lǐ suǒ bì rán
理所必然lǐ suǒ dāng rán
理所当然wú suǒ yòng xīn
无所用心hé suǒ bù wéi
何所不为jiàn suǒ wèi jiàn
见所未见jiàn suǒ bù jiàn
见所不见wú suǒ kě fǒu
无所可否zhòng suǒ zhān wàng
众所瞻望wú suǒ shì cóng
无所适从mí suǒ shì cóng
靡所适从rén suǒ gòng zhī
人所共知qián suǒ wèi yǒu
前所未有wú suǒ jì dàn
无所忌惮wú suǒ wèi jì
无所畏忌chàng suǒ yù wéi
畅所欲为rèn suǒ yù wéi
任所欲为wéi suǒ yù wéi
惟所欲为wéi suǒ yù wéi
唯所欲为zài suǒ nán miǎn
在所难免hé suǒ bù zhì
何所不至wú suǒ cuò shǒu
无所措手wú suǒ jì huì
无所忌讳mí suǒ dǐ zhǐ
靡所底止qián suǒ wèi zhī
前所未知zài suǒ bù cí
在所不辞lì suǒ néng jí
力所能及wú suǒ gù jì
无所顾忌mù suǒ wèi dǔ
目所未睹qián suǒ wèi wén
前所未闻wú suǒ zuò wéi
无所作为wú suǒ gù dàn
无所顾惮tú suǒ niú yáng
屠所牛羊si shuo zhu zi
思所逐之wú suǒ wèi dàn
无所畏惮hé suǒ bù yǒu
何所不有zhòng suǒ zhǔ mù
众所瞩目wú suǒ yòng zhī
无所用之wú suǒ róng xīn
无所容心yǒu suǒ zuò wéi
有所作为xíng suǒ wú shì
行所无事lǐ suǒ bù róng
理所不容wú suǒ zhòng qīng
无所重轻wéi suǒ yù wéi
为所欲为场所,地方,地点,位置,方位,
处所chùsuǒ
(1) 居(.好工具)住的地方;地点
英place;location⒈ 停留或居住的地方；地方。
引战国楚宋玉《高唐赋》：“风止雨霽，云无处所。”
《史记·孝文本纪》：“羣臣请处王蜀严道、卭都，帝许之。 长未到处所，行病死。”
宋苏轼《徐大正闲轩》诗：“人言我闲客，置此闲处所。”
清蒲松龄《聊斋志异·鸦头》：“王问：‘此何处所？’答云：‘此是小勾栏。’”
⒉ 指某方面、某部分。
引鲁迅《华盖集续编·马上日记之二》：“他们自然是苏联的诗人，但若用了纯马克斯流的眼光来批评，当然也还是很有可议的处所。”
张天翼《畸人手记·新与旧》：“我有时候觉得自己跟他们无论如何是两路人－－有些处所合不来。”
地方、居留之地。