lù tiān
露天lòu miàn
露面lù zhū
露珠lū shuǐ
露水lù sù
露宿lòu tóu
露头lòu liǎn
露脸lù yíng
露营lù gǔ
露骨lù jiǔ
露酒lù tiān kuàng
露天矿lòu yī shǒu
露一手lòu mǎ jiǎo
露马脚lù tóu lòu liǎn
露头露脸lù wǎng shuāng lái
露往霜来lù shuǐ yīn yuán
露水姻缘lù sù fēng cān
露宿风餐lù cān fēng sù
露餐风宿lù shuǐ fū qī
露水夫妻lù zuǎn xuě chāo
露纂雪钞lù dǎn pī gān
露胆披肝lù chāo xuě zuǎn
露钞雪纂lù dǎn pī chéng
露胆披诚lù miàn pāo tóu
露面抛头lù yǐng cáng xíng
露影藏形lù hóng yān lǜ
露红烟绿lù hóng yān zǐ
露红烟紫lù cái yáng jǐ
露才扬己lù jǐ yáng cái
露己扬才lù wěi cáng tóu
露尾藏头biàn cái
辩才yōng cái
庸才rén cái
人才tiān cái
天才bù cái
不才nú cai
奴才kǒu cái
口才quán cái
全才yīng cái
英才qū cái
屈才xiù cai
秀才xián cái
贤才jiàng cái
将才wén cái
文才fāng cái
方才gāng cái
刚才chéng cái
成才qí cái
奇才tōng cái
通才rén cái kù
人才库dà cái pán pán
大才盘盘dà cái pán pán
大才槃槃rén cái jǐ jǐ
人才济济duō cái duō yì
多才多艺gōng cái gōng wàng
公才公望ài cái rú mìng
爱才如命ài cái rú kě
爱才如渴ài cái ruò kě
爱才若渴ài cái lián ruò
爱才怜弱ài cái hào shì
爱才好士yǒu cái wú mìng
有才无命qīng cái hào shī
轻才好施biàn cái wú ài
辩才无碍biàn cái wú hé
辩才无阂tōng cái liàn shí
通才练识fù cái ào wù
负才傲物shì cái ào wù
恃才傲物fù cái shǐ qì
负才使气fù cái rèn qì
负才任气shì cái yáng jǐ
恃才扬己shì cái jīn jǐ
恃才矜己shì cái fàng kuàng
恃才放旷xióng cái gài shì
雄才盖世hù cái jiāo wù
怙才骄物dà cái pán pán
大才盘盘huái cái bù yù
怀才不遇gāo cái jí zú
高才疾足gāo cái yuǎn shí
高才远识dà cái pán pán
大才槃槃suí cái qì shǐ
随才器使huái cái bào dé
怀才抱德huái cái bào qì
怀才抱器rén cái chū zhòng
人才出众rén cái bèi chū
人才辈出gāo cái zhuó shí
高才卓识dé cái jiān bèi
德才兼备rén cái jǐ jǐ
人才济济fán cái qiǎn shí
凡才浅识gāo cái dà xué
高才大学fěi cái guǎ xué
菲才寡学xiù cái rén qíng
秀才人情zhēn cái shí xué
真才实学gāo cái bó xué
高才博学yán cái shòu zhí
沿才受职liàng cái lù yòng
量才录用liàng cái ér wéi
量才而为láng cái nǚ mào
郎才女貌qí cái yì néng
奇才异能zhēn cái pǐn néng
甄才品能quán cái mò xué
诠才末学xián cái jūn zǐ
贤才君子nán cái nǚ mào
男才女貌láng cái nǚ zī
郎才女姿quán cái xiǎo huì
辁才小慧gāo cái dà dé
高才大德hóng cái dà lüè
宏才大略xióng cái dà lüè
雄才大略rén cái cái dé
人才难得jīng cái jué yàn
惊才绝艳gāo cái jué xué
高才绝学sòng cái pān miàn
宋才潘面cháng cái guǎng dù
长才广度liàng cái qì shǐ
量才器使shí cái zūn xián
识才尊贤dà cái xiǎo yòng
大才小用chǔ cái jìn yòng
楚才晋用shì cái lù yòng
试才录用hóng cái yuǎn zhì
宏才远志gāo cái jié zú
高才捷足cháng cái duǎn yù
长才短驭dà cái cuī pán
大才榱盘jīn cái shǐ qì
矜才使气gāo cái shuò xué
高才硕学dà cái cuī pán
大才榱槃liè cái jué miào
埒才角妙xiù cái zào fǎn
秀才造反jīng cái fēng yì
惊才风逸lù cái yáng jǐ
露才扬己tōng cái shuò xué
通才硕学fēn fēn yáng yáng
纷纷扬扬fèi fèi yáng yáng
沸沸扬扬hè hè yáng yáng
赫赫扬扬dé yì yáng yáng
得意扬扬yì qì yáng yáng
意气扬扬lì shēn yáng míng
立身扬名yì è yáng shàn
抑恶扬善yì dǒu yáng jī
挹斗扬箕shì cái yáng jǐ
恃才扬己dé yì yáng yáng
得意扬扬fēn fēn yáng yáng
纷纷扬扬yào wǔ yáng wēi
耀武扬威fèn wǔ yáng wēi
奋武扬威jī zhuó yáng qīng
激浊扬清fèi fèi yáng yáng
沸沸扬扬yì qì yáng yáng
意气扬扬hè hè yáng yáng
赫赫扬扬cuò gǔ yáng huī
挫骨扬灰fēn dào yáng biāo
分道扬镳yǐn è yáng shàn
隐恶扬善è wù yáng shàn
遏恶扬善qí hè yáng zhōu
骑鹤扬州hè bèi yáng zhōu
鹤背扬州bì měi yáng è
蔽美扬恶yǎn è yáng měi
掩恶扬美yǎn è yáng shàn
掩恶扬善xiǎn xìng yáng míng
显姓扬名gǔ ní yáng bō
淈泥扬波bǒ tǔ yáng shā
簸土扬沙yǎn guò yáng shàn
掩过扬善fēi shā yáng lì
飞沙扬砾yuè mǎ yáng biān
跃马扬鞭fēn lù yáng biāo
分路扬镳bō tǔ yáng chén
播土扬尘dōng hǎi yáng chén
东海扬尘fēi shā yáng lì
飞砂扬砾hǎi bù yáng bō
海不扬波wú fēng yáng bō
无风扬波huá ní yáng bō
滑泥扬波gǔ shé yáng chún
鼓舌扬唇yóu guāng yáng shēng
游光扬声chàng jiào yáng jí
畅叫扬疾chū chǒu yáng jí
出丑扬疾fén gǔ yáng huī
焚骨扬灰pū zhāng yáng lì
铺张扬厉tǔ qì yáng méi
吐气扬眉fén shī yáng huī
焚尸扬灰jié zhuó yáng qīng
洁浊扬清jiù huǒ yáng fèi
救火扬沸shù gōng yáng míng
树功扬名xiǎn qīn yáng míng
显亲扬名lù cái yáng jǐ
露才扬己lù jǐ yáng cái
露己扬才yōu xián yáng lì
优贤扬历xiǎn zǔ yáng míng
显祖扬名zhuó wū yáng qīng
濯污扬清⒈ 显露才能，表现自己。
引汉班固《＜离骚＞序》：“今若屈原，露才扬己，竞乎危国羣小之閒，以离谗贼。”
南朝梁刘勰《文心雕龙·辨骚》：“班固以为露才扬己，忿懟沉江。”
宋曾季貍《艇斋诗话》：“古人用心忠厚如此，异乎今人露才扬己，未有寸长者，已讥议前辈。”
梁启超《说动》：“陈言者，命之曰希望恩泽；程功者，命之曰露才扬己。”
亦作“露己扬才”。 宋苏舜钦《投匦疏》：“﹝遁逸之士﹞若出而求陛下之试，是其人非高蹈者，则皆露己扬才，干时謁进者也。”
炫耀才能，故意表现自己。汉．班固〈离骚序〉：「今若屈原露才扬己，竞乎危国群小之间，以离谗贼。」宋．陆游〈跋陈鲁公所草亲征诏〉：「公之谦厚不伐，与露才扬己者，相去何啻千万哉！」也作「衒材扬己」、「扬己露才」。
显露自己的才能。也比喻炫耀才能，表现自己。
汉 班固《序》：“今若屈原，露才扬己，竞乎危国群小之间，以离谗贼。”
既失博学知服之义，且开露才扬己之风，此学者之大病也。（清 陈澧《东塾读书记 郑学》）
露己扬才
露才扬己联合式；作谓语、定语、宾语；指显露自己的才能，表现自己。
查看更多
露读音：lòu,lù[ lù ]
1. 靠近地面的水蒸气，夜间遇冷凝结成的小水球：露水。白露。寒露。朝（zhāo ）露。甘露。
2. 在室外，无遮盖：露天。露宿。露营。
3. 加入药料或果子汁制成的饮料或药剂：露酒。枇杷露。
4. 滋润：覆露万民。
5. 表现，显现：露布（ａ．通告；ｂ．古代指未加封缄的文书；ｃ．檄文；ｄ．捷报等）。露骨。袒露。吐露。揭露。暴露。
才读音：cái才cái(1)（名）才能。(2)（名）有才能的人：～子。(3)（名）姓。(4)（副）基本义：刚才；表示以前不久。(5)（副）表示事情发生得晚或结束得晚。(6)（副）表示在特定的条件下或者由于某种原因产生的结果（前面常常用‘只有、必须’或含有这类意思）。(7)（副）表示发生新情况；本来并不如此；含有“刚刚”的意思。(8)（副）对比起来表示数量小；次数少、能力差等；有“只”、“仅仅”的意思。(9)（副）表示强调或确定的语气（句尾常用‘呢’字）：那里的风景～美呢！
扬读音：yáng扬(1)（动）高举；往上升：飘～｜～帆。(2)（动）往上撒：～场。(3)（形）传播出去：赞～｜～言。(4)（形）指容貌好看：其貌不～。扬yáng(1)（名）指江苏扬州。(2)（名）姓。
己读音：jǐ己jǐ(1)（代）自己：舍～为人｜坚持～见。(2)（名）天干的第六位。参见〔干支〕。