yáng guān
羊倌yáng gāo
羊羔yáng chǐ
羊齿yáng máo
羊毛yáng mó
羊膜yáng jiǎo
羊角yáng shuǐ
羊水yáng chéng
羊城yáng zhī
羊脂yáng háo
羊毫yáng jiǎo fēng
羊角风yáng máo shān
羊毛衫yáng máo zhī
羊毛脂yáng pí zhǐ
羊皮纸yáng chù fān lí
羊触藩篱yáng cháng niǎo dào
羊肠鸟道yáng cháng xiǎo jìng
羊肠小径yáng cháng xiǎo dào
羊肠小道yáng cháng jiǔ qǔ
羊肠九曲yáng tóu gǒu ròu
羊头狗肉yáng xù xuán yú
羊续悬鱼yáng tà cài yuán
羊踏菜园yáng zǎo chāng chù
羊枣昌歜yáng hěn láng tān
羊狠狼贪yáng tǐ jī xīn
羊体嵇心yáng qiú chuí diào
羊裘垂钓yáng gāo měi jiǔ
羊羔美酒yáng rù hǔ qún
羊入虎群yáng zhì hǔ pí
羊质虎皮yáng hěn láng tān
羊很狼贪yáng luò hǔ kǒu
羊落虎口yáng hěn láng tān
羊很狼贪huáng shǔ láng
黄鼠狼zhōng shān láng
中山狼jìn tuì láng bèi
进退狼狈shēng míng láng jí
声名狼藉hóng bān láng chuāng
红斑狼疮hǔ yān láng cān
虎咽狼餐hǔ yān láng tūn
虎咽狼吞shǔ cuàn láng bēn
鼠窜狼奔shǒu wěi láng bèi
首尾狼狈bēi pán láng jí
杯盘狼籍bēi pán láng jí
杯盘狼藉zāng huì láng jí
赃贿狼籍zāng sī láng jí
赃私狼籍shēng míng láng jí
声名狼籍zāng wū láng jí
赃污狼籍zāng wū láng jí
赃污狼藉zāng huò láng jí
赃货狼藉zāng huì láng jí
赃贿狼藉zāng huì láng jí
赃秽狼藉tān wū láng jí
贪污狼藉zāng wū láng jí
脏污狼藉zāng sī láng jiè
赃私狼藉shǐ tū láng bēn
豕突狼奔shǔ cuān láng bēn
鼠撺狼奔shǐ cuàn láng bū
豕窜狼逋shǔ xīn láng fèi
鼠心狼肺zhì hěn láng lì
鸷狠狼戾guǐ qì láng háo
鬼器狼嚎lì mǐ láng lì
粒米狼戾zhì jī láng shì
鸷击狼噬yáng hěn láng tān
羊狠狼贪hǔ xué láng cháo
虎穴狼巢hǔ xiào láng hào
虎啸狼号chī shì láng gù
鸱视狼顾yīng shì láng gù
鹰视狼顾xiāo shì láng gù
枭视狼顾zhān shì láng gù
鹯视狼顾yīng suō láng gù
鹰睃狼顾guǐ kū láng háo
鬼哭狼嗥guǐ kū láng háo
鬼哭狼嚎gǒu fèi láng xīn
狗肺狼心yīng shì láng bù
鹰视狼步gǒu xíng láng xīn
狗行狼心yáng hěn láng tān
羊很狼贪guǐ zhà láng háo
鬼吒狼嚎guǐ zhuā láng háo
鬼抓狼嚎guǐ zhà láng háo
鬼咤狼嚎yīng zhì láng shí
鹰挚狼食⒈ 亦作“羊狠狼贪”。
引语出《史记·项羽本纪》：“因下令军中曰：‘猛如虎，很如羊，贪如狼，彊不可使者，皆斩之。’”
唐韩愈《郓州溪堂》诗：“孰为邦蟊，节根之螟；羊很狼贪，以口覆城。”
欧阳巨源《＜官场现形记＞序》：“羊狠狼贪之技，他人所不忍出者，而官出之。”
很：通“狠”，贪狠。比喻狠毒贪婪
西汉·司马迁《史记·项羽本纪》：“因下令军中曰：‘猛如虎，很如羊，贪如狼，强不可使者，皆斩之。’”
唐·韩愈《郓州溪堂诗》：“孰为邦蟊，节根之螟；羊很狼贪，以口覆城。”
羊狠狼贪
羊很狼贪作谓语、定语；指贪婪。
查看更多
羊读音：yáng,xiáng[ yáng ]
1. 哺乳动物，反刍类，一般头上有一对角，品种很多：绵羊。黄羊。羚羊。羊羔。羊毫。羊肠线。羊肠小道。
2. 姓。
很读音：hěn很hěn（副）表示程度相当高：～好｜～不好。
狼读音：láng狼láng（名）哺乳动物；形状和狗相似；昼伏夜出；性情残忍而贪婪；伤害人畜；对畜牧业有害处。
贪读音：tān贪(1)（动）本义：爱财；后多指贪污：爱财；后多指贪污(2)（动）对某种事物欲望老不满足；求多：～多｜～心。(3)（动）片面追求；贪图：～脏｜～天之功。