kū yè
枯叶kū wěi
枯萎kū sè
枯涩kū zào
枯燥kū jié
枯竭kū gǎo
枯槁kū huáng
枯黄kū shòu
枯瘦kū gǔ
枯骨kū jì
枯寂kū shuǐ qī
枯水期kū mù féng chūn
枯木逢春kū zhī bài yè
枯枝败叶kū shù kāi huā
枯树开花kū yú zhī sì
枯鱼之肆kū cháng kě fèi
枯肠渴肺kū yú bìng hè
枯鱼病鹤kū mù xiǔ zhū
枯木朽株kū mù sǐ huī
枯木死灰kū shòu rú chái
枯瘦如柴kū běn jié yuán
枯本竭源kū zào wú wèi
枯燥无味kū mù zài shēng
枯木再生kū yú xián suǒ
枯鱼衔索kū shù shēng huā
枯树生华kū shù féng chūn
枯树逢春kū zhī zài chūn
枯枝再春kū niè xiǔ zhū
枯枿朽株kū mù fā róng
枯木发荣kū gǔ shēng ròu
枯骨生肉kū zhū xiǔ mù
枯株朽木kū péng duàn cǎo
枯蓬断草kū xiǔ zhī yú
枯朽之余kū gǔ zhī yú
枯骨之余kū shù shēng huā
枯树生花kū gǎo zhī shì
枯槁之士kū xíng huī xīn
枯形灰心kū miáo wàng yǔ
枯苗望雨kū gǔ zhī yú
枯骨之馀kū yú hé zhé
枯鱼涸辙kū tǐ huī xīn
枯体灰心kū nǎo jiāo xīn
枯脑焦心kū mù shēng huā
枯木生花kū yáng shēng huá
枯杨生华kū yáng shēng tí
枯杨生稊kū yáng zhī tí
枯杨之稊kū yún shāng suì
枯耘伤岁guǒ shù
果树ān shù
桉树zōng shù
棕树jiàn shù
建树zhí shù
植树chá shù
茶树róng shù
榕树zhí shù jié
植树节dú shù yī zhì
独树一帜yù shù lín fēng
玉树临风bá shù xún gēn
拔树寻根bá shù sōu gēn
拔树搜根shàng shù bá tī
上树拔梯bá shù hàn shān
拔树撼山páo shù sōu gēn
刨树搜根hàn shù pí fú
撼树蚍蜉zì shù yī zhì
自树一帜yī shù bǎi huò
一树百获tiě shù kāi huā
铁树开花kū shù kāi huā
枯树开花chǐ shù cùn hóng
尺树寸泓huǒ shù yín huā
火树银花fēng shù zhī bēi
风树之悲yún shù zhī sī
云树之思fēng shù zhī gǎn
风树之感bié shù yī zhì
别树一帜bié shù yī qí
别树一旗chūn shù mù yún
春树暮云huǒ shù qí huā
火树琪花dà shù jiāng jūn
大树将军qiē shù dǎo gēn
切树倒根qín shù chǔ tiān
秦树楚天kū shù shēng huā
枯树生华kū shù féng chūn
枯树逢春jiàn shù dāo shān
剑树刀山rèn shù jiàn shān
刃树剑山yù shù qióng zhī
玉树琼枝yīn shù wéi wū
因树为屋kū shù shēng huā
枯树生花yún shù yáo gé
云树遥隔zhǐ shù wéi xìng
指树为姓tiě shù kāi huā
铁树开华huì shù shù mǎ
讳树数马yù shù zhī lán
玉树芝兰zhí shù zào lín
植树造林zhǐ shù yǒu yuán
衹树有缘tiě shù huā kāi
铁树花开àn shì féng dēng
暗室逢灯kū mù féng chūn
枯木逢春jué dù féng zhōu
绝渡逢舟zuǒ yòu féng yuán
左右逢源jué chù féng shēng
绝处逢生shēng bù féng chǎng
生不逢场kāng qiáng féng jí
康强逢吉qū yì féng yíng
曲意逢迎ē yú féng yíng
阿谀逢迎chuǎi hé féng yíng
揣合逢迎shēng bú féng shí
生不逢时shēng bù féng chén
生不逢辰jué lù féng shēng
绝路逢生kū shù féng chūn
枯树逢春zuǒ yòu féng yuán
左右逢原xiǎo yáng chūn
小阳春bì luó chūn
碧螺春mǎn miàn chūn fēng
满面春风yuè dàn chūn qiū
月旦春秋qiū yuè chūn huā
秋月春花qiū yuè chūn fēng
秋月春风hǔ wěi chūn bīng
虎尾春冰qiū xiǎn chūn miáo
秋狝春苗bù zhī chūn qiū
不知春秋yǔ hòu chūn sǔn
雨后春笋là jìn chūn lái
腊尽春来kǒu jiǎo chūn fēng
口角春风bǐ dǐ chūn fēng
笔底春风cùn cǎo chūn huī
寸草春晖mǎ ěr chūn fēng
马耳春风hán mù chūn huá
寒木春华yī chǎng chūn mèng
一场春梦mǎn yuán chūn sè
满园春色mǎn xiù chūn fēng
满袖春风chǐ yá chūn sè
齿牙春色mǎn liǎn chūn fēng
满脸春风rú dé chūn tái
如登春台qiū shí chūn huā
秋实春华liào qiào chūn hán
料峭春寒mǎn liǎn chūn sè
满脸春色táo lǐ chūn fēng
桃李春风yí shuǐ chūn fēng
沂水春风xìng huā chūn yǔ
杏花春雨lòu xiè chūn guāng
漏泄春光jiǔ shí chūn guāng
九十春光lòu xiè chūn guāng
漏洩春光mù yún chūn shù
暮云春树dà dì chūn huí
大地春回là jìn chūn huí
腊尽春回hóng zhǎo chūn ní
鸿爪春泥qióng dǎo chūn yún
琼岛春云lì zǎo chūn pā
丽藻春葩xìng lín chūn mǎn
杏林春满rú zuò chūn fēng
如坐春风fù yú chūn qiū
富于春秋zuǐ shàng chūn fēng
嘴上春风pí lǐ chūn qiū
皮里春秋枯木逢春,
已枯之树又重获生机。喻[.好工具]绝境逢生。
⒈ 已枯之树又重获生机。喻绝境逢生。
引《景德传灯录·唐州大乘山和尚》：“问：‘枯树逢春时如何？’师曰：‘世间希有。’”
元无名氏《冻苏秦》第四折：“我争些儿有家难奔，恰便似旱苗纔得雨，枯树恰逢春。”
已枯之树又重获生机。喻绝境逢生。
《景德传灯录·唐州大乘山和尚》：“问：‘枯树逢春时如何？’师曰：‘世间希有。’”
我争些儿有家难奔，恰便似旱苗才得雨，枯树恰逢春。元·无名氏《冻苏秦》第四折
枯木逢春
生不逢时
枯树逢春作宾语、谓语、定语；指重新获得生机。
查看更多