xí xí
习习xí xìng
习性xí guàn
习惯xí qì
习气xí sú
习俗xí tí
习题xí gù ān cháng
习故安常xí wéi gù cháng
习为故常xí ruò zì rán
习若自然xí sú yí xìng
习俗移性xí yǐ wéi cháng
习以为常xí ér bù chá
习而不察xí yān bù chá
习焉不察xí yān fú chá
习焉弗察xí yān bù jué
习焉不觉xí fēi chéng shì
习非成是xí yǔ xìng chéng
习与性成xí yǐ chéng fēng
习以成风xí fēi chéng sú
习非成俗xí yǐ chéng sú
习以成俗xí yǐ chéng xìng
习以成性xí yǔ tǐ chéng
习与体成xí guàn zì rán
习惯自然xí fēi shèng shì
习非胜是⒈ 犹言习焉不察。
引清梁章鉅《浪迹续谈·孙白谷》：“此实传庭，又或误以为‘傅庭’，耳食之徒，遂习焉弗察耳。”
习：习惯；焉：语气助词，相当于“于是”的意思。指习惯于某种事物而觉察不到其中的问题
清·梁章钜《浪迹续谈·孙白谷》：“此实传庭，又或误以为‘傅庭’，耳食之徒，遂习焉弗察耳。”
习焉不觉、习焉不察
习焉弗察作谓语、定语；指习惯了就忽略。
查看更多