áng yáng
昂扬fēi yáng
飞扬zàn yáng
赞扬sòng yáng
颂扬bāo yáng
褒扬biǎo yáng
表扬chǎn yáng
阐扬fā yáng
发扬xuān yáng
宣扬chuán yáng
传扬yōu yáng
悠扬hóng yáng
弘扬yuǎn yáng
远扬zhāng yáng
张扬piāo yáng
飘扬shàng yáng
上扬juǎn yáng jī
卷扬机yì yáng dùn cuò
抑扬顿挫yù yáng xiān yì
欲扬先抑fā yáng guāng dà
发扬光大jī yáng qīng zhuó
激扬清浊fēi yáng bá hù
飞扬跋扈yáng yáng dé yì
扬扬得意yáng yáng zì dé
扬扬自得sōu yáng cè lòu
搜扬侧陋qí yáng zhōu hè
骑扬州鹤bǒ yáng kāng bǐ
簸扬糠秕sōu yáng zè lòu
搜扬仄陋fēi yáng fú zào
飞扬浮躁míng yáng sì hǎi
名扬四海fā yáng chuō lì
发扬踔厉chǎn yáng guāng dà
阐扬光大dōng yáng xī dàng
东扬西荡míng yáng tiān xià
名扬天下fā yáng dǎo lì
发扬蹈厉méi yáng mù zhǎn
眉扬目展míng yáng cè lòu
明扬侧陋fā yáng dǎo lì
发扬蹈励yīng yáng hǔ shì
鹰扬虎噬yīng yáng hǔ shì
鹰扬虎视fèng yáng rén fēng
奉扬仁风yán yáng xíng jǔ
言扬行举míng yáng zè lòu
明扬仄陋bǒ yáng kāng bǐ
簸扬糠秕1.谓扬米去糠,糠在米上。穅:同“糠”。南朝宋刘义庆《世说新语.排调》:“王文度、范荣期俱为简文所要,范年大.而位小,王年小而位大,将前,更相推在前,既移久,王遂在范后。王因谓曰:‘簸之扬之,糠秕在前。’范曰:‘洮之汰之,沙砾在后。’”本为调侃之词,谓位卑而居前列。后亦用为谦词,谓无才而居前。2.用为出任地方官之谦词。
糠秕:谷皮和瘪谷,比喻无价值的东西。形容自己不如别人,无才而居前列
明·张居正《答宗伯董浔阳书》:“儿曹徼时厚幸,并登仕版,而懋修又邋居文孙之首,簸扬糠秕,殊为惭汗。”
簸扬糠秕作谓语、定语;指位卑而居前列。
查看更多
糠秕:谷皮和瘪谷,比喻无价值的东西。形容自己不如别人,无才而居前列。