fén shāo
焚烧fén fēng
焚风fén huǐ
焚毁fén huà
焚化fén qín zhǔ hè
焚琴煮鹤fén kū shí dàn
焚枯食淡fén gāo jì guǐ
焚膏继晷fén zhī chú huì
焚芝锄蕙fén cháo dàng xué
焚巢荡穴fén cháo dǎo xué
焚巢捣穴fén lín ér tián
焚林而田fén gǔ yáng huī
焚骨扬灰fén zhōu pò fǔ
焚舟破釜fén xiāng dǐng lǐ
焚香顶礼fén lín ér liè
焚林而猎fén shī yáng huī
焚尸扬灰fén diǎn kēng rú
焚典坑儒fén rú zhī huò
焚如之祸fén shū kēng rú
焚书坑儒fén xiāng liè dǐng
焚香列鼎fén xiāng lǐ bài
焚香礼拜fén xiāng mó bài
焚香膜拜fén xiāng sǎo dì
焚香扫地fén qín yù hè
焚琴鬻鹤fén lín ér shòu
焚林而狩fén lín ér tián
焚林而畋fén lín jié zé
焚林竭泽fén lín zhī qiú
焚林之求fén sǒu ér tián
焚薮而田fén fú pò xǐ
焚符破玺fù chē jì guǐ
覆车继轨yè yǐ jì rì
夜以继日xīng fèi jì jué
兴废继绝fén gāo jì guǐ
焚膏继晷bǐ jiān jì zhǒng
比肩继踵duàn hè jì fú
断鹤继凫xīng miè jì jué
兴灭继绝jué cháng jì duǎn
绝长继短yǐ rì jì yè
以日继夜cún wáng jì jué
存亡继绝chū zhèn jì lí
出震继离xīng wáng jì jué
兴亡继绝lián rì jì yè
连日继夜zhāng běn jì mò
张本继末yǐ yè jì zhāo
以夜继朝zhōu jí jì fá
周急继乏yǐ yè jì rì
以夜继日xīng wēi jì jué
兴微继绝rán gāo jì guǐ
燃膏继晷yǐ yè jì zhòu
以夜继昼kāi lái jì wǎng
开来继往rì yǐ jì yè
日以继夜chóng míng jì yàn
重明继焰yè yǐ jì zhòu
夜以继昼夜以继日,以夜继日,坐以待旦,凿壁偷光,废寝忘食,通宵达旦,
饱食终日,无所事事,
⒈ 膏,油脂之属,指灯烛。晷,日光。后以“焚膏继晷”形容夜以继日地勤奋学习、工作等。
引唐韩愈《进学解》:“焚膏油以继晷,恒兀兀以穷年。”
宋周密《齐东野语·讥不肖子》:“所谓焚膏继晷者,非为身计,正为门户计。”
元吴莱《陈彦理昨以汉石经见遗今承寄诗索石鼓文答以此作》诗:“先生博学抱圣经,焚膏继晷目耽玩。”
《光明日报》1977.1.9:“﹝周总理﹞日理万机,焚膏继晷。”
膏,油脂,指灯烛。晷,日影、日光。焚膏继晷指燃烧灯烛一直到白天日光出现。语本唐.韩愈〈进学解〉:「焚膏油以继晷,恒兀兀以穷年。」形容夜以继日地勤读不怠。元.吴莱〈陈彦理昨以汉石经见遗今承寄诗索石鼓文答以此作〉诗:「先生博学抱圣经,焚膏继晷目耽翫。」也作「继晷焚膏」、「燃膏继晷」。
点起灯烛;接替日光照明。(焚:烧;点燃;膏:油脂;指灯油;继:接续;晷:日影;日光。)形容夜以继日地发愤读书或勤奋学习。
唐 韩愈《进学解》:“焚膏油以继晷,恒兀兀以穷年。”
相传文人目多眚,归咎读书,焚膏继晷,以致损明。(清 张潮《虞初新志 三侬赘人广自序》)
夜以继日、通宵达旦
饱食终日、无所事事
焚膏继晷连动式;作谓语、状语、分句;含褒义。
查看更多