yù yù
郁郁yù mèn
郁闷yù jié
郁结yù jīn
郁金yù jīn xiāng
郁金香yù yù bù lè
郁郁不乐yù yù guǎ huān
郁郁寡欢yù yù lèi lèi
郁郁累累yù yù cāng cāng
郁郁苍苍yù yù chén chén
郁郁沉沉yù yù cōng cōng
郁郁葱葱yù yù qiān qiān
郁郁芊芊yù yù qīng qīng
郁郁青青yù yù bù lè
郁郁不乐yù yù guǎ huān
郁郁寡欢yù yù lèi lèi
郁郁累累yù yù bù lè
郁郁不乐yù yù cāng cāng
郁郁苍苍yù yù guǎ huān
郁郁寡欢yù yù chén chén
郁郁沉沉yù yù cōng cōng
郁郁葱葱yù yù qiān qiān
郁郁芊芊yù yù qīng qīng
郁郁青青yù ròu lòu fǔ
郁肉漏脯luò luò guǎ hé
落落寡合yù yù guǎ huān
郁郁寡欢lù lù guǎ hé
碌碌寡合luò luò guǎ hé
落落寡合yù yù guǎ huān
郁郁寡欢lù lù guǎ hé
碌碌寡合qiǎn jiàn guǎ wén
浅见寡闻bó ér guǎ yào
博而寡要luò luò guǎ hé
落落寡合gū lì guǎ yǔ
孤立寡与yōu róu guǎ duàn
优柔寡断qīng yán guǎ xìn
轻言寡信xiǎn lián guǎ chǐ
鲜廉寡耻yù yù guǎ huān
郁郁寡欢qīng jiǎn guǎ yù
清简寡欲mù nè guǎ yán
木讷寡言shī dào guǎ zhù
失道寡助rén róu guǎ duàn
仁柔寡断qiǎn jiàn guǎ shí
浅见寡识zhòng hòu guǎ yán
重厚寡言chén hòu guǎ yán
沉厚寡言chén mò guǎ yán
沉默寡言chén jìng guǎ yán
沉静寡言duō duān guǎi yào
多端寡要suǒ rán guǎ wèi
索然寡味fěi cái guǎ xué
菲才寡学qīng tāng guǎ shuǐ
清汤寡水gū lòu guǎ wén
孤陋寡闻duō jiàn guǎ guì
多贱寡贵qīng xīn guǎ yù
清心寡欲tián dàn guǎ yù
恬淡寡欲dūn mò guǎ yán
敦默寡言hǎn yán guǎ yǔ
罕言寡语chén mì guǎ yán
沉密寡言chén zhòng guǎ yán
沉重寡言chén yì guǎ yán
沉毅寡言qīng jìng guǎ yù
清静寡欲gū jiā guǎ rén
孤家寡人gū ér guǎ fù
孤儿寡妇gū chóu guǎ pǐ
孤俦寡匹gū hóng guǎ hú
孤鸿寡鹄lùn gāo guǎ hé
论高寡合gū cí guǎ hè
孤雌寡鹤shǎo sī guǎ yù
少私寡欲dàn bó guǎ yù
澹泊寡欲dān hú guǎ fú
单鹄寡凫kè bó guǎ sī
刻薄寡思dú xué guǎ wén
独学寡闻kuǎn xué guǎ wén
款学寡闻kuǎn qǐ guǎ wén
款启寡闻gū luán guǎ hú
孤鸾寡鹄róu rú guǎ duàn
柔茹寡断huáng pí guǎ shòu
黄皮寡瘦huáng pí guǎ sōu
黄皮寡廋róu nuò guǎ duàn
柔懦寡断qīng pín guǎ yù
清贫寡欲yì yù guǎ huān
抑郁寡欢shǎo yán guǎ yǔ
少言寡语qīng nuò guǎ xìn
轻诺寡信xiǎo guó guǎ mín
小国寡民shěng qiān guǎ guò
省愆寡过lù lù guǎ hé
碌碌寡合xī tāng guǎ shuǐ
稀汤寡水忧心忡忡,悲观厌世,怏怏不乐,忧心如焚,闷闷不乐,忽忽不乐,愁眉苦脸,悒悒不乐,
知足常乐,怡然自得,得意洋洋,得意忘形,
郁郁[.好工具]寡欢yùyù-guǎhuān
(1) 指不愉快，心中憋气
英be cheerless⒈ 苦闷而缺少欢趣。
引杨沫《青春之歌》第一部第六章：“在她给余永泽和王晓燕的信中充满了悲天悯人和郁郁寡欢的情绪。”
魏巍《壮行集·春天漫笔》：“在一次工作调动中，使他郁郁寡欢，失去了一向诙谐的乐观情调。”
闷闷不乐。
如：「他这几日来愁眉不展，郁郁寡欢，不知有什么烦恼。」
郁郁：忧郁；发愁的样子；寡：少。心里发愁；少言少语；闷闷不乐。
战国 楚 屈原《九章》：“心郁郁之忧思兮，独永叹乎增伤。”
魏巍《壮行集 春天漫笔》：“在这一次工作调动中，使他郁郁寡欢，失去了一向诙谐的乐观情调。”
忧心忡忡、忧心如焚、愁眉苦脸、忽忽不乐、怏怏不乐、悒悒不乐、闷闷不乐
怡然自得、得意洋洋、得意忘形
郁郁寡欢偏正式；作谓语、定语、补语；含贬义。
查看更多
郁读音：yù
郁yù(1)（形）香气浓厚：～烈。(2)（形）（Yù）姓。郁yù(1)（形）（草木）茂盛：～～葱葱｜浓～｜葱～。(2)（形）（忧愁、气愤等）在心里积聚不得发泄：忧～｜抑～｜～闷。